Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc  
[[frag.start]]
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
   

Barbara Dobrzycka - biogram

Urodziła się w 1923 roku w Wieliczce. Córka Stanisławy i Józefa Jagielskich, nauczycieli. W latach 1934-1939 Józef Jagielski był burmistrzem Wieliczki. Do wybuchu wojny Barbara Dobrzycka ukończyła szkołę powszechną i trzy klasy prywatnego gimnazjum w Wieliczce. We wrześniu 1939 rodzina ewakuowała się na wschód. Trafili do Lwowa, gdzie zatrzymali się u krewnych. 29 czerwca 1940 rodzina została zabrana z mieszkania przez sowietów i z dworca kolejowego na Kleparowie wywieziona transportem w głąb ZSRR. Trafili nad środkową Wołgę, do ówczesnej Maryjskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (stolicą miasto Joszkar-Oła). Zostali zakwaterowani w barakach, w osadzie Cyngłok położonej w lesie. Zesłańcy pracowali głównie przy wyrębie lasów. Utrzymywali kontakty z oddalonym o ok. 20 km kołchozem i wsią zamieszkałą przez Maryjczyków (lud pochodzenia ugrofińskiego). Kobiety pracowały m.in. przy budowie linii kolejowej i koszeniu trawy na bagnach. Po układzie Sikorski-Majski rodzina, po wielotygodniowej tułaczce w trudnych warunkach, dotarła do Tatiszczewa koło Saratowa, gdzie formowała się 5 Wileńska Dywizja Piechoty (w składzie Armii Polskiej w ZSRR). Od lutego 1942 stacjonowali w mieście Dżalalabad w Kirgistanie. W tym czasie matka i jedna z sióstr Barbary chorowały na tyfus. Jerzy Jagielski, w porozumieniu z szefem sztabu Armii Polskiej na Wschodzie, ppłk. Wilhelmem Wilkiem-Leśniakiem, zorganizował przy wojsku polskim szkołę i sierociniec. Rodzina rozdzieliła się: rodzice z dwójką młodszych dzieci zostali ewakuowani, wraz z polską szkołą i sierocińcem, do Teheranu. Następnie znaleźli się w Tangerze w Afryce. Barbara Dobrzycka 1 maja w 1942 wstąpiła do Pomocniczej Służby Kobiet przy 5 Dywizji Piechoty. Z wojskiem, przez Morze Kaspijskie, trafiła do Pahlavi w Iranie, potem do Iraku (miejscowość Khanaqin koło Kirkuku). Następnie została wysłana do Szkoły Młodszych Ochotniczek w Palestynie, gdzie zrobiła czwartą klasę gimnazjalną. W 1944 roku statkiem z Suezu przypłynęła do Anglii. Otrzymała przydział do wojskowego biura opieki nad żołnierzem w Londynie, potem pracowała w centrum wyszkolenia technicznego koło Yorku. Odesłana do Szkocji, tam ukończyła liceum i zdała maturę w 1946 roku. W 1948 roku wróciła do Polski, gdzie połączyła się z rodzicami, którzy rok wcześniej wrócili z Afryki. Zamieszkała w Krakowie. Pracowała przez dwa lata w biurze Konwersatorium Naukoznawczego w Krakowie. Po rozwiązaniu Konwersatorium przez władze komunistyczne od 1950 roku pracowała w Biurze Projektów Górniczych. W pracy poznała przyszłego męża, architekta Mariana Dobrzyckiego. Ślub miał miejsce w 1953 roku. Synem Barbary Dobrzyckiej jest znany scenograf teatralny Paweł Dobrzycki.
Rozmowę audio nagrał Jakub Gałęziowski w 2007 roku w Krakowie, sygnatura AHM_0252.

Barbara Dobrzycka - galeria