Relacje

Biograficzne

Urodziła się 17 marca 1924 w Warszawie w rodzinie Reginy i Stanisława Majewskich. Miała młodszego brata Kazimierza. Rodzina mieszkała na Targówku. Ojciec, z zawodu złotnik, był opiekunem społecznym ubogich rodzin z Targówka, matka zajmowała się domem. Do 1939 roku Józefa Słowińska ukończyła szkołę powszechną i dwie klasy gimnazjum kupieckiego. 

Ojciec jako uczestnik kampanii wrześniowej dostał się do niewoli sowieckiej; zaciągnął się do Armii Andersa i powrócił do Polski w 1947 roku. Podczas okupacji niemieckiej Józefa Słowińska podejmowała różne prace zarobkowe, równocześnie ucząc się w trzyletniej zawodowej szkole handlowej w Warszawie. W 1942 roku wstąpiła do sodalicji mariańskiej i ZWZ, gdzie ukończyła kurs sanitarny. Pod pseudonimem „Dora” brała udział w powstaniu warszawskim na terenie Targówka Fabrycznego; dostarczała żywność powstańcom ukrywającym się na cmentarzu Bródnowskim. 

W 1945 roku została zatrudniona na poczcie w Warszawie, później w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego, a następnie w sekretariacie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Nawiązała kontakt z działaczem WiN-u, Henrykiem Dzięgielewskim. Przekazywała mu informacje na temat pracowników urzędu i osób zatrzymanych. W marcu 1946 roku została aresztowana, przebywała w więzieniu na ul. Rakowieckiej w Warszawie. W 1947 roku skazano ją za szpiegostwo na 6 lat więzienia. Karę odbywała w Fordonie, do marca 1952. Po powrocie do Warszawy znalazła zatrudnienie w księgowości fabryki pomocy naukowych, gdzie pracowała do emerytury w 1981 roku.

Józefa Słowińska od lat 90. udzielała się w Związku Byłych Więźniów Politycznych i klubie Fordonianek.

Zmarła 7 lipca 2023.

Rozmowę audio nagrała Agnieszka Uścińska w 2010 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1879.