Relacje

Biograficzne

Urodziła się 24 marca 1928 w Zdunowie koło Warszawy jako najmłodsze z trojga dzieci Stefanii z domu Aromińskiej i Franciszka Suskich. W 1929 roku jej rodzina przeprowadziła się do Warszawy, aby zapewnić dzieciom wykształcenie. Zamieszkali na warszawskim Powiślu przy ul. Drewnianej. Janina Pezak podjęła naukę w szkole przy tej samej ulicy. Ojciec był zatrudniony w firmie przewozowej, matka nie pracowała.
Janina Pezak od 1942 roku przez dwa lata uczyła się w prywatnym Żeńskim Liceum Handlowym Heleny Henrykowej Chankowskiej, mieszczącym się na rogu ul. Marszałkowskiej i Królewskiej w Warszawie. Brat Janiny, Tadeusz, brał udział w powstaniu warszawskim. Został ranny, po upadku powstania wydostał się z miasta wraz z wojskiem. Janina Pezak w trakcie powstania warszawskiego ukrywała się z pozostałymi członkami rodziny w Śródmieściu. 3 października 1944 została wyprowadzona z Warszawy do obozu przejściowego w Ursusie. Wraz z rodzicami i siostrą została skierowana do obozu przejściowego w Szczakowej, a następnie do obozu pracy w Erfurcie. Stamtąd trafili do obozu pracy niedaleko Kahli, miasteczka położonego w Turyngii koło Jeny, gdzie 13 kwietnia 1945 zostali wyzwoleni przez wojska amerykańskie.
Po powrocie do Warszawy Janina Pezak pracowała w wydziale administracji nieruchomości na Pradze, a następnie od 1948 roku przez 34 lata w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Warszawie. Przeszła na emeryturę w 1982 roku. W 1948 roku wyszła za mąż za Jerzego Pezaka, byłego więźnia Pawiaka, KL Auschwitz i Dachau, pracownika Wojskowych Zakładów Kartograficznych. Mieli dwoje dzieci. Jerzy Pezak zmarł w 1991 roku.