Zdzisław Piłatowicz

Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc  
[[frag.start]]
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
   

Zdzisław Piłatowicz - biogram

Urodził się 24 sierpnia 1921 roku w Warszawie jako pierwsze dziecko Heleny i Bolesława Piłatowiczów. Mieszkał wraz z rodzicami, dziadkami i młodszą o cztery lata siostrą przy ul. Bednarskiej. W 1929 roku rodzina przeprowadziła się na krótki czas do Rembertowa, a po powrocie do Warszawy zamieszkała na Żoliborzu. Matka zajmowała się domem, ojciec był ślusarzem narzędziowym w Fabryce Sprawdzianów Państwowej Wytwórni Uzbrojenia. Matka zmarła na gruźlicę na początku lat 30. Ojciec ponownie ożenił się. Zdzisław Piłatowicz rozpoczął naukę w prywatnej szkole w Rembertowie, następnie kontynuował ją w szkole powszechnej w Warszawie. W 1939 roku ukończył rzemieślnicze gimnazjum zawodowe przy ul. Sandomierskiej i znalazł zatrudnienie jako ślusarz w warszawskiej Fabryce Sprawdzianów.
We wrześniu 1939 roku wraz z załogą fabryki ewakuował się na wschód; po dotarciu do Zdołbunowa koło granicy rumuńskiej po trzech tygodniach powrócił do Warszawy. Nadal pracował w funkcjonującej fabryce, gdzie ojciec był instruktorem wzorcarskim. Zdzisław Piłatowicz w 1942 roku poprzez kolegę nawiązał kontakt z AK i pod pseudonimem Żagiel rozpoczął pracę w konspiracji. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej zaczął szkolić własną sekcję żołnierzy. Uczestniczył w powstaniu warszawskim, obejmując kolejno dowództwo drużyny, zastępstwo dowódcy plutonu, dowództwo IV plutonu kompanii B3 pułku „Baszta”. Przed upadkiem powstania został ranny; ocalał wyprowadzony z punktu sanitarnego na Mokotowie. Po klęsce powstania zamieszkał w Grójcu.
W styczniu 1945 roku powrócił do Warszawy. Wkrótce rozpoczął pracę przy odbudowie zniszczonej stolicy. Maturę uzyskał w technikum budowlanym, zdał egzamin na technika instalacji grzewczych i sanitarnych. Całe swoje życie zawodowe związał z budownictwem: najpierw pracował w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym, następnie w Przedsiębiorstwie Instalacji Sanitarnych, w latach 60. był dyrektorem Stołecznego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej. Ze względu na brak przynależności do partii został zwolniony ze stanowiska. Poza działalnością zawodową udzielał się społecznie w Polskim Zrzeszeniu Inżynierów i Techników Sanitarnych, pełnił także funkcję prezesa w spółdzielni mieszkaniowej Energetyka. Należał do ZBoWiD-u. Wraz z kolegami utworzył Klub Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari. Sam został uhonorowany m.in.: Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Zasługi z Mieczami. Był dwukrotnie żonaty, miał córkę i syna. Mieszkał w Warszawie. Zmarł w 2011 roku.

Rozmowę audio nagrała Malina Figlarowicz w 2006 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0039.

Zdzisław Piłatowicz - galeria