Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Lidia Młynarska - biogram
Urodziła się 28 listopada 1929 w Warszawie, jako starsza z dwóch córek Józefy z domu Domańskiej i Czesława Włodarskiego. Rodzice prowadzili mały sklep spożywczy w stolicy, ojciec pracował również jako urzędnik w magistracie.
Lidia Młynarska zaczęła przed wojną naukę w szkole powszechnej. We wrześniu 1939 rodzina Włodarskich straciła cały dobytek w wyniku bombardowania. Przenieśli się do wsi Rąbież pod Płońskiem i zamieszkali w gospodarstwie dziadków ze strony matki. Następnie rodzice z młodszą córką wyjechali do Płońska, a Lidia Młynarska do końca wojny mieszkała z dziadkami.
Przez całą wojnę Lidia Młynarska uczyła się jedynie muzyki – gry na skrzypcach od brata matki, studenta konserwatorium, a śpiewu i ludowych piosenek od babci, najznakomitszej „zapiewajki” w parafii. Wtedy też poznała piosenkę „Kukułeczka”; po latach przekazała ją Tadeuszowi Sygietyńskiemu, który uczynił z niej jeden z przebojów „Mazowsza”.
Wiosną 1945 roku Lidia Młynarska uciekła z domu dziadków do matki do Płońska i rozpoczęła edukację od czwartej klasy szkoły powszechnej. Wakacje 1945 roku spędziła u wuja w Płocku, nadrabiając braki w wykształceniu. Na jesieni 1945 roku poszła do pierwszej klasy płockiego gimnazjum. Po roku przeniosła się do Płońska i kontynuowała naukę. W 1949 roku towarzyszyła siostrze zdającej egzamin do Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Na wyraźne życzenie Tadeusza Sygietyńskiego przystąpiła do egzaminu i została przyjęta.
W latach 1949–1960 Lidia Młynarska należała do chóru i baletu zespołu. Koncertowała z „Mazowszem” w całej Polsce oraz w m.in. w ZSRR, Chinach, Francji, Londynie. W zespole zrobiła maturę ogólnokształcącą i maturę z przedmiotów muzycznych, po czym przez cztery lata studiowała w klasie harfy w warszawskim konserwatorium. Grała również na pianinie, skrzypcach, mandolinie, bandżoli i akordeonie.
W 1955 roku wyszła za mąż. W 1960 roku odeszła z zespołu i zamieszkała z mężem w Warszawie, w 1961 roku urodziła syna. W latach 1960–1982 pracowała jako nauczycielka muzyki w kilku warszawskich szkołach podstawowych, jako kierownik domu kultury, w Wydziale Oświaty, prowadziła również letnie obozy szkoleniowe dla młodzieży w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci. W 1982 roku podjęła pracę w dziale ekonomicznym w Zakładach ERA.
W 1985 roku przeszła na emeryturę. W tym samym roku zaczęła śpiewać w warszawskim chórze „Surma”. Do 2007 roku brała udział w wielu koncertach tego chóru w kraju i za granicą.
Rozmowę audio nagrała Anna Mizikowska w 2011 roku w Warszawie, sygnatura AHM_ 2548.
Lidia Młynarska zaczęła przed wojną naukę w szkole powszechnej. We wrześniu 1939 rodzina Włodarskich straciła cały dobytek w wyniku bombardowania. Przenieśli się do wsi Rąbież pod Płońskiem i zamieszkali w gospodarstwie dziadków ze strony matki. Następnie rodzice z młodszą córką wyjechali do Płońska, a Lidia Młynarska do końca wojny mieszkała z dziadkami.
Przez całą wojnę Lidia Młynarska uczyła się jedynie muzyki – gry na skrzypcach od brata matki, studenta konserwatorium, a śpiewu i ludowych piosenek od babci, najznakomitszej „zapiewajki” w parafii. Wtedy też poznała piosenkę „Kukułeczka”; po latach przekazała ją Tadeuszowi Sygietyńskiemu, który uczynił z niej jeden z przebojów „Mazowsza”.
Wiosną 1945 roku Lidia Młynarska uciekła z domu dziadków do matki do Płońska i rozpoczęła edukację od czwartej klasy szkoły powszechnej. Wakacje 1945 roku spędziła u wuja w Płocku, nadrabiając braki w wykształceniu. Na jesieni 1945 roku poszła do pierwszej klasy płockiego gimnazjum. Po roku przeniosła się do Płońska i kontynuowała naukę. W 1949 roku towarzyszyła siostrze zdającej egzamin do Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Na wyraźne życzenie Tadeusza Sygietyńskiego przystąpiła do egzaminu i została przyjęta.
W latach 1949–1960 Lidia Młynarska należała do chóru i baletu zespołu. Koncertowała z „Mazowszem” w całej Polsce oraz w m.in. w ZSRR, Chinach, Francji, Londynie. W zespole zrobiła maturę ogólnokształcącą i maturę z przedmiotów muzycznych, po czym przez cztery lata studiowała w klasie harfy w warszawskim konserwatorium. Grała również na pianinie, skrzypcach, mandolinie, bandżoli i akordeonie.
W 1955 roku wyszła za mąż. W 1960 roku odeszła z zespołu i zamieszkała z mężem w Warszawie, w 1961 roku urodziła syna. W latach 1960–1982 pracowała jako nauczycielka muzyki w kilku warszawskich szkołach podstawowych, jako kierownik domu kultury, w Wydziale Oświaty, prowadziła również letnie obozy szkoleniowe dla młodzieży w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci. W 1982 roku podjęła pracę w dziale ekonomicznym w Zakładach ERA.
W 1985 roku przeszła na emeryturę. W tym samym roku zaczęła śpiewać w warszawskim chórze „Surma”. Do 2007 roku brała udział w wielu koncertach tego chóru w kraju i za granicą.
Rozmowę audio nagrała Anna Mizikowska w 2011 roku w Warszawie, sygnatura AHM_ 2548.
Lidia Młynarska - galeria
