Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc  
[[frag.start]]
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
   

Jerzy Drewiczewski - biogram

Urodził się 11 stycznia 1930 w Warszawie. Jego ojciec był inżynierem, absolwentem szkoły Wawelberga i Rotwanda; matka pracowała jako modystka, prowadziła dział kapeluszy w domu mody Hersego. Rodzice rozstali się dwa lata po jego urodzeniu. Mieszkał z matką ł w Warszawie, przy placu Zamkowym. W 1937 roku rozpoczął naukę w prywatnej szkole powszechnej Stanisławy Lipińskiej na ul. Trębackiej.
W pierwszych dniach września 1939 został zawieziony przez matkę do rodziny do Brwinowa. Wiosną 1940 roku wrócił do Warszawy. Kontynuował naukę w szkole powszechnej im. Mikołaja Reja, następnie uczył się w szkole handlowej i równolegle na kompletach gimnazjalnych oraz w domu z korepetytorem.
Podczas powstania warszawskiego ukrywał się z matką w piwnicach Starówki. Po upadku powstania na Starym Mieście oboje trafili do obozu przejściowego w Pruszkowie, a stamtąd zostali wywiezieni na roboty przymusowe. Jerzy Drewiczewski pracował w gospodarstwie rolnym w miejscowości Königsdubrau (dziś Dąbrowiec), a jego matka w sąsiedniej wsi Nissmenau (dziś Włostów).
W czerwcu 1945 oboje wrócili do Warszawy. Ponieważ ich warszawski dom został całkowicie zniszczony, zamieszkali u rodziny w Łodzi. Jerzy Drewiczewski kontynuował tam naukę w gimnazjum. Następnie jego matka przeprowadziła się do Warszawy, a on przeniósł się do Skolimowa, gdzie zamieszkał w internacie i uczył się w liceum im. T. Rejtana. W 1949 roku zdał maturę i rozpoczął studia na Politechnice Warszawskiej. Podczas studiów działał także w sekcji żeglarskiej AZS. Zdecydował się nie bronić pracy dyplomowej, by uniknąć nakazu pracy, ale i tak został skierowany jako mechanik do PGR-u w Gawlikach Małych.
W latach 1953–1955 pracował w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych, potem kolejno w Hucie Warszawa i w Zjednoczeniu Przemysłu Budowy Maszyn Ciężkich „Zemak”. Po likwidacji zjednoczeń zatrudnił się w Zakładzie Transportu i Sprzętu Zmechanizowanego Energetyki, następnie na budowie elektrociepłowni Pruszków II i w elektrociepłowni Kawęczyn jako kierownik działu magazynów i sprzętu.
W 1981 roku był jednym z założycieli Solidarności w swoim zakładzie pracy. W stanie wojennym kolportował prasę podziemną.
Ożenił się w 1959 roku, miał troje dzieci.

Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w 2013 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2934.

Jerzy Drewiczewski - galeria