Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Marian Słowiński - biogram
Urodził się 8 maja 1919 w Inowrocławiu jako najstarsze z
pięciorga dzieci. Jego ojciec, Antoni, pracował jako sztygar w kopalni soli w
Inowrocławiu, był także kapelmistrzem kopalnianej orkiestry dętej. Mama,
Waleria z domu Borowiak, była nauczycielką historii i wychowawczynią w
inowrocławskiej szkole im. św. Wojciecha. Marian Słowiński dzieciństwo spędził
w Inowrocławiu, tu ukończył szkołę powszechną i Szkołę Wydziałową. Od 1934 do
1937 roku uczęszczał do szkoły wojskowej nr 1 w Koninie. Do pierwszych dni
września 1939 służył w 8 Kompanii Szkolnej w 67 Pułku Piechoty w Brodnicy,
walczył na granicy Prus Wschodnich.
W czasie walk, w połowie września 1939
został skierowany na stanowisko instruktora w 167 Zapasowym Pułku Piechoty w
Rzeszowie; z tym pułkiem ewakuował się na teren Węgier.
Do kwietnia 1940 przebywał w węgierskim obozie dla internowanych w Érsekújvár.
Uciekł do Francji. Tu dostał przydział do polskiego wojska, przeszedł szkolenie
przeciwpancerne. W obliczu natarcia Niemców oddelegowano jego oddział, pod
francuskim dowództwem, do walk pod Verdun. Po przegranej kampanii francuskiej
1940 roku Marian Słowiński przedostał się na pokładzie polskiego okrętu
wojennego do Wielkiej Brytanii. Do 1944 roku stacjonował w Liverpoolu, Crawford
i Dundee, służąc w 65 Batalionie Czołgowym, wcielonym później do 1 Pułku
Pancernego 1 Dywizji Pancernej generała Maczka. Brał udział w lądowaniu w
Normandii, w walkach na linii Chambois-Falaise (na Mont Ormel) w sierpniu 1944,
wyzwalaniu Belgii i Holandii (m.in. Bredy). Najpierw był dowódcą czołgu, potem
został członkiem załogi czołgu dowódcy 1. Pułku Pancernego. Szlak bojowy wraz z
dywizją zakończył pod Wilhelmshaven w Niemczech. Do 1947 roku stacjonował w
Hanowerze.
W 1947 roku wrócił do Polski do Inowrocławia; w 1949 roku przeprowadził się do Warszawy w poszukiwaniu pracy. Od 1959 roku pracował w ambasadzie kanadyjskiej, początkowo jako kierowca, potem jako kierownik działu administracyjnego. Przeszedł na emeryturę w 1984 roku. Aktywnie działał w wielu stowarzyszeniach kombatantów, m. in. w warszawskim kole, skupiającym byłych żołnierzy 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka. Mieszkał w Warszawie z żoną Józefą, poślubioną w 1971 roku.
Zmarł w 2020 roku.
Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2010 roku
w Warszawie, sygnatura AHM_1805.
Marian Słowiński - galeria
