Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Andrzej Rusław Nowicki - biogram
Urodził się 27 maja 1919 w Warszawie jako jedyne dziecko Zofii z d. Słubickiej i Zygmunta Nowickich. W latach 1930–1937 uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica. W tym okresie założył gimnazjalną organizację socjalistyczną „Spartakus”. W latach 1937–1939 studiował filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. Jako student był członkiem Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. W czasie wojny kontynuował studia w warunkach konspiracyjnych, po wojnie na stypendiach naukowych we Włoszech.
W czasie okupacji niemieckiej od 1942 roku zaangażował się w działalność Związku Walki Zbrojnej. W latach 1942–1944 był członkiem władz Wydziału Młodzieży PPS i oficerem politycznym III Kompanii im. Komuny Paryskiej w batalionie OW PPS im. Jarosława Dąbrowskiego. Był także redaktorem naczelnym miesięcznika „Światło” i członkiem komitetu redakcyjnego miesięcznika „Młodzież Socjalistyczna”. W czasie powstania warszawskiego kierował pracą kulturalno-oświatową Ekspozytury Starostwa Powstańczego Warszawa Północ. W latach 1942–1948 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1948–1981 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
Od 23 maja 1945 do 4 sierpnia 1945 był osobistym sekretarzem Prezesa Rady Ministrów, Edwarda Osóbki-Morawskiego. Od września 1945 do maja 1947 pracował jako attaché kulturalny ambasady polskiej w Rzymie. Od jesieni 1947 do grudnia 1948 był zatrudniony w Wydziale Zagranicznym CKW PPS i – do 1950 roku – w redakcji tygodnika „Świat i Polska”. W latach 1952–1991 był wykładowcą filozofii z tytułem profesora związanym kolejno z Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Wrocławskim i UMCS w Lublinie.
W roku 1957 współzakładał Stowarzyszenie Ateistów i Wolnomyślicieli. W latach 1957–1969 był także członkiem prezydium ZG Towarzystwa Szkoły Świeckiej, a od kwietnia 1969 do lat 90. członkiem prezydium Towarzystwa Kultury Świeckiej. W latach 1956–1958 należał do grona organizatorów Polskiego Towarzystwa Religioznawczego. Był także założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma „Euhemer. Przegląd Religioznawczy” (w latach 1957–1981).
Od 1994 roku należał do loży masońskiej „Europa”, w latach 1997–2001 był Wielkim Mistrzem Wielkiego Wschodu Polski.
Zmarł 1 grudnia 2011.
Rozmowę audio nagrał Przemysław Sieradzan w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0447.
Andrzej Rusław Nowicki - galeria
