Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Lech Węgrzecki - biogram
Urodził się 19 stycznia 1925 w Lublinie jako starszy z dwóch synów państwa Węgrzeckich. Ojciec, uczestnik wojny z bolszewikami w 1920 roku, pracował w urzędzie skarbowym. Matka zajmowała się domem.
W Lublinie uczęszczał do prywatnej szkoły pani Papieskiej, a następnie do tzw. ćwiczeniówki. Wraz z rozpoczęciem przez Lecha Węgrzeckiego nauki w gimnazjum, rodzina przeprowadziła się do Zamościa.
Niedługo po wybuchu wojny ojciec za podejrzenie posiadania broni został aresztowany przez gestapo i uwięziony na Zamku w Lublinie. Po zatrzymaniu ojca Lech Węgrzecki pomagał mamie w utrzymaniu rodziny, zatrudniając się jako robotnik budowlany i sprzedawca w aptece, jednakże z powodu groźby wywózki do Niemiec podjął decyzję o opuszczeniu Zamościa i ukrywaniu się w Warszawie. Tam w 1942 roku rozpoczął działalność konspiracyjną w Narodowych Siłach Zbrojnych, w zgrupowaniu „Gustaw-Harnaś”. Uczestniczył głównie w akcjach tzw. małego sabotażu. Jednocześnie kształcił się na tajnych kompletach organizowanych przez szkołę podchorążych i wyjeżdżał do pracy w majątkach ziemskich nad Pilicą i w okolicach Węgrowa. W czasie powstania warszawskiego brał udział w walkach w Śródmieściu, w tym w zdobywaniu Poczty Głównej. 16 sierpnia został ranny w czasie walk na Woli. Leczył się w lazarecie na ul. Mazowieckiej.
Ojciec Lecha Węgrzeckiego zginął w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu. Matka z młodszym synem przeprowadziła się z Zamościa do Hrubieszowa, potem do Warszawy. Stąd została wywieziona przez Pruszków do Niemiec. Po wojnie osiadła w Argentynie. Brat był aresztowany i wywieziony do obozu w Oranienburgu, po wojnie wrócił do Polski.
Po upadku powstania wraz z innymi powstańcami Lech Węgrzecki trafił do obozu przejściowego w Ożarowie. Stamtąd został przewieziony do obozu w Bad Fallingbostel, a następnie do obozu Bad Harzburg, skąd udało mu się uciec. Po wojnie trafił do stacjonującej na terenie Niemiec 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Służył w 9. Batalionie Strzelców Flandryjskich. Wraz z innymi żołnierzami przez dwa lata uzupełniał wykształcenie w Maczkowie (wcześniej: Haren) w brytyjskiej strefie okupacyjnej. W tym czasie nawiązał kontakt z rodziną w Londynie, do której jeździł na urlopy i święta.
Po powrocie do Polski zamieszkał w Warszawie. W 1954 roku założył rodzinę. Jako były żołnierz PSZ na Zachodzie miał problem z dostaniem się na wyższą uczelnię, ostatecznie ukończył studia na Politechnice Warszawskiej. Pracował jako inżynier budowlany. Należał do ZBoWiD-u.
Zmarł w czerwcu 2012 roku.
Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2010 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1766.
Lech Węgrzecki - galeria
