Relacje

Biograficzne

Urodziła się 14 stycznia 1929 w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej Marii z domu Asterblum i Mieczysława Pronerów. Jej matka z tytułem doktora pracowała na stanowisku asystenta na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Ojciec Janiny Goldhar także był pracownikiem UW, doktorem chemii i farmacji. W 1938 roku z powodu nasilających się nastrojów antysemickich uniemożliwiono mu otwarcie przewodu habilitacyjnego i zwolniono z pracy. Podjął wówczas pracę jako kierownik naukowy w fabryce chemiczno-farmaceutycznej Apolinary Kowalski. Przez pierwsze sześć lat życia Janina Goldhar wraz z rodzicami mieszkała na ul. Poznańskiej, następnie przeprowadziła się na Mokotów, gdzie przez trzy lata uczęszczała do prywatnej szkoły przy ul. Fałata. Potem naukę kontynuowała w szkole powszechnej należącej do ZNP przy ul. Chocimskiej.
W 1939 roku, po wybuchu wojny, ojciec Janiny Goldhar został wcielony do wojska. Ostatni raz widział się ze swoją żoną i córką 7 września 1939. Zginął w Starobielsku. W początkach okupacji Janiną oraz jej matką, dziadkami i ciotką opiekowała się zaprzyjaźniona rodzina Palestrów, którzy także później pomagali Żydom. W 1940 roku, kiedy tworzono getto, matka Janiny Goldhar za ich namową i z pomocą Ireny Sendlerowej zdecydowała się na wyrobienie fałszywych dokumentów dla siebie i córki na nazwisko Pogonowskie ze Lwowa.
W czasie okupacji Janina Goldhar kontynuowała naukę w szkole powszechnej, następnie uczyła się w Krawieckiej Szkole Zawodowej. Jednocześnie uczestniczyła w tajnych kom-pletach, prowadzonych przez Gimnazjum im. Królowej Jadwigi. Powstanie warszawskie za-stało Janinę Goldhar i jej mamę w mieszkaniu niedaleko placu Narutowicza. 7 sierpnia zostały stamtąd wysiedlone i na kilka dnia osadzone w obozie przejściowym na tzw. Zieleniaku, skąd trafiły do obozu przejściowego w Pruszkowie. Następnie przez kolejny obóz przejściowy we Wrocławiu trafiły do obozu pracy w Bolesławcu, gdzie Janina Goldhar pracowała w kuchni dla Hitlerjugend, a jej matka w fabryce chemicznej do wyzwolenia w lutym 1945.
Po wojnie Janina Goldhar zdała maturę oraz ukończyła Liceum im. Juliusza Słowackiego. Skończyła studia medyczne, obroniła doktorat z mikrobiologii i objęła stanowisko docenta w Zakładzie Bakteriologii na Akademii Medycznej. W 1950 roku wyszła za mąż. Jej matka zaangażowała się w prowadzenie domu dziecka, założonego przez Irenę Sendlerową oraz Marię Palestrową. W 1980 roku na jej wniosek Maria Palestrowa została odznaczona Medalem Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata.
W 1969 roku po wydarzeniach marcowych Janina Goldhar wyjechała do Izraela wraz z mężem, dwiema córkami (Hanną i Ewą) oraz matką. Podjęła pracę na Uniwersytecie Telawiwskim. W chwili przejścia na emeryturę w 1989 roku była profesorem nadzwyczajnym. Mieszkała w Ganei Tikva (Ganne Tikwa), niedaleko Tel-Awiwu. Współpracowała z Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN, działała w Izraelskim Stowarzyszeniu Rodzin Katyńskich.