Relacje

Biograficzne

Urodziła się 9 marca 1923 w Grodnie jako pierwsze dziecko Piotra Atraszkiewicza i Marii z d. Gajdul. Ojciec był z zawodu felczerem. Gdy Halina Rozmarynowska miała siedem lat, zmarła jej matka.. Wychowywaniem Haliny Rozmarynowskiej zajmowali się najpierw dziadkowie, a później siostra mamy, Jadwiga. Do wybuchu wojny Halina Rozmarynowska ukończyła dwie klasy gimnazjum krawieckiego w Grodnie. W ramach Przysposobienia Wojskowego Kobiet brała udział w kilku obozach szkoleniowych (m.in. w Istebnej, Bakałarzewie i Trzeciakach).

W czasie kampanii 1939 roku została powołana do służby pomocniczej na poczcie w Grodnie. W czasie okupacji sowieckiej, a następnie niemieckiej pracowała na kolei w Grodnie. Początkowo była konduktorką na trasie Grodno-Lwów, później wydawała paliwo do lokomotyw, zajmowała się wymianą sygnalizacji na wagonach. Ciężka praca fizyczna przy wyładowywaniu wagonów, którą również musiała wykonywać, spowodowała uszkodzenie kręgosłupa. W czasie okupacji niemieckiej w Grodnie widziała eksterminację Żydów oraz jeńców sowieckich. W maju 1944 została zadenuncjowana przez Polaka współpracującego z Niemcami i aresztowana przez gestapo. Po wykupieniu przez ciotkę Jadwigę wyszła z grodnieńskiego więzienia w lipcu 1944. Gdy Armia Czerwona ponownie zajęła Grodno, Halina Rozmarynowska wraz z koleżanką nielegalnie przekroczyła nowo powstałą granicę polsko-sowiecką, by wstąpić do Armii Berlinga w Dojlidach k. Białegostoku. Została przydzielona do 3 Zapasowego Pułku Piechoty, gdzie do końca wojny służyła jako sanitariuszka w lazarecie. Jej szlak bojowy rozpoczął się w Woli Karczewskiej, wiódł przez Pruszków, Złotów, Wałcz, Resko, a zakończył się pod Berlinem.

W wojsku poznała swojego przyszłego męża, Tadeusza Rozmarynowskiego. Pobrali się w kwietniu 1946 roku. Po demobilizacji w Kaliszu wyjechali do Przytocznej k. Skwierzyny, gdzie pracowali w Państwowych Nieruchomościach Ziemskich. Stamtąd przenieśli się w okolice Świebodzina, a następnie do Owińsk k. Poznania. Dochowali się trzech synów. W 1968 roku Halina Rozmarynowska przyczyniła się do powstania środowiska kombatanckiego „Synów Pułku” przy Zarządzie Głównym ZBOWiD-u. W 1974 roku została wybrana na matkę chrzestną statku „Syn Pułku”. Do 1998 roku brała udział w sześciu rejsach tego statku. Mieszkała w Łężeczkach k. Sierakowa. Zmarła we wrześniu 2016.

Rozmowę audio nagrał Grzegorz Kaczorowski w 2010 roku w Łężeczkach, sygnatura AHM_1810.