Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Danuta Kominiak - biogram
Urodziła się 12 lipca 1925 we Lwowie. Jej dziadek, Teodor Kysiak, pochodził z Suchej. Jej ojciec, Edward Kysiak, pracował w znanej, rodzinnej firmie meblarskiej "Dekoracje wnętrz - Teodor Kysiak i synowie", założonej przez dziadka Teodora. Matka, Maria, zajmowała się wychowaniem dzieci (Zbigniewa, urodzonego w 1926 roku i Romy, urodzonej w 1933 roku).
Do wybuchu II wojny światowej Danuta Kominiak ukończyła Szkołę Podstawową im. Klementyny Tańskiej i pierwszą klasę Gimnazjum Królowej Jadwigi oraz szkołę muzyczną. W czasie okupacji sowieckiej uczęszcza do rosyjskiej "dziesięciolatki", a od 1942 roku brała udział w tajnym nauczaniu. Maturę zdała w 1944 roku. Podjęła studia medyczne, przerwane w chwili aresztowania we wrześniu 1944 . Od 1942 roku aktywnie działała w konspiracji. Roznosiła meldunki, rozprowadzała prasę, "gazowała" kina w ramach małego sabotażu. Ukończyła także kurs wojskowy i sanitarny.
We wrześniu 1944 została aresztowana przez Sowietów, przebywała w więzieniach - na Łąckiego, na Janowskiej i w obozie na Pełtewnej. W listopadzie 1944 została, wraz z matką, wywieziona do łagru w miejscowości Połowinka (Permskaja obłast) na Uralu. Pracowała, do sierpnia 1948, przy wyrębie lasu, załadunku drewna i w tartaku.
1 października 1948 powróciła do Polski i zamieszkała u stryja w Nowym Targu. W lutym 1949 przeprowadziła się do Tczewa, podjęła pracę jako nauczycielka matematyki i wychowawca w domu dziecka. W tym czasie ukończyła wyższy kurs matematyczny w Krzeszowicach, potem studium nauczycielskie matematyki z fizyką. W 1951 roku wyszła za mąż za Kazimierza Kominiaka. W tym roku przeniosła się, wraz z mężem, do Józefowa koło Błonia i pracowała jako nauczycielka matematyki. Urodziła troje dzieci (Barbarę, Stanisława, Danutę). W 1964 roku rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie Danuta Kominiak została zatrudniona w Szkole Podstawowej nr 159 przy ul. Elbląskiej. W 1968 roku została dyrektorem tej placówki, po czym przeprowadziła wiele reorganizacji, m.in. zorganizowała klasy na wzór drużyn harcerskich. W 1980 roku przeszła na emeryturę.
Działa w Związku Sybiraków od momentu jego reaktywacji w 1988 roku, jest prezesem koła na Zaciszu. Wydała książkę wspomnieniową pt. "Byłam w raju". Została odznaczona wieloma odznaczeniami (m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia). Zmarła w 2020 roku.
Rozmowę audio nagrała Aneta Górska w 2012 roku w Warszawie (Polska), sygnatura AHM_2650.
Danuta Kominiak - galeria
