Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Antoni Bieniaszewski - biogram
Urodził się 23 grudnia 1919 w Kemerowie (Rosja), jako trzecie dziecko w rodzinie Jadwigi i Stanisława Bieniaszewskich. Ojciec był z wykształcenia handlowcem. W 1914 roku, z wybuchem wojny, Stanisław Bieniaszewski jako austriacki poddany został deportowany na Syberię do kopalni węgla. W tym czasie pracował w biurze. W okresie międzywojennym był dyrektorem restauracji ,,Oaza'', a po drugiej wojnie pracownikiem urzędu w Słupsku. Matka była sekretarką w Teatrze Polskim. Po powrocie z Rosji do Polski zajęła się wychowaniem dzieci i prowadzeniem domu.
Antoni Bieniaszewski rozpoczął edukację w klasie wstępnej w prywatnej szkole na ul. Chłodnej 5. Był uczniem Gimnazjum Zgromadzenia Kupców na rogu ul. Prostej i Waliców, a po przeprowadzce do nowego mieszkania, Gimnazjum im. Stefana Batorego. W 1938 roku zdał maturę i zgłosił się do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii Przeciwlotniczej w Trauguttowie do odbycia służby wojskowej. W czerwcu 1939 po egzaminach końcowych przydzielony został do 1. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej w Warszawie, a pod koniec sierpnia do plutonu Grupy Obrony Mostów na Wiśle. We wrześniu 1939 walczył na stanowisku artylerii przeciwlotniczej w Parku Traugutta. Po kapitulacji Warszawy trafił do obozu przejściowego w Łowiczu, skąd wydostał się po otrzymaniu od kolegi przepustki ukradzionej Niemcom. 2 stycznia 1940 wstąpił do Tajnej Organizacji Wojskowej, gdzie zajmował się działaniami dywersyjnymi. W czasie okupacji pracował jako kontroler w teatrze Hollywood, a następnie strażak ogniowy w Hotelu Bristol.
W latach 1940-1943 kontynuował naukę na Wydziale Elektrycznym PaństwowejSzkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. Wawelberga i Rotwanda w Warszawie.
W czasie powstania warszawskiego był dowódcą III plutonu Batalionu ,,Kiliński'', który wybudował i utrzymywał barykadę na Al. Jerozolimskich, wspierał atak na budynek PAST-y, a także dowodził kompanią szturmową w celu przebicia drogi przez Ogród Saski dla wycofujących się ze Starówki. Po upadku Starówki brał udział w działaniach kompanii osłonowej. W październiku 1944 został uwięziony w obozie jenieckimw Muhlberg. 2 lutego 1945 został ewakuowany do obozu w Sandbostel i w końcu do Oflagu na przedmieściu Lubeki. Po wyzwoleniu obozu 2 maja 1945 zgłosił się do 1. Dywizji Pancernej generała Maczka, gdzie służył jako oficer.
W lipcu 1946 wrócił do Polski. Pracował w różnych zakładach jako energetyk. W wieku 60 lat przeszedł na emeryturę. Miał dwoje dzieci. Aktywnie uczestniczył w działalności Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Zmarł w 2015 roku.
Rozmowę audio nagrał Michał Zaidlewicz w 2011 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2373.
Antoni Bieniaszewski - galeria
