Relacje

Biograficzne

Urodziła się 26 maja 1927 w Warszawie jako drugie z trójki dzieci (siostra – Maria, 1925–1944; brat – Witold, ur. 1932). Jej ojciec był agronomem, matka z wykształcenia była matematyczką, pochodziła z zamożnej żydowskiej rodziny Natansonów (dziadkowie i stryjowie Anny Jakubowskiej byli fizykami i inżynierami). Ojciec Anny Jakubowskiej zmarł w 1936 roku we Lwowie na zapalenie opon mózgowych. Po śmierci ojca matka podjęła stałą pracę zawodową. W wychowaniu Anny Jakubowskiej i jej rodzeństwa pomagali dziadkowie. 

Przed II wojną światową Anna Jakubowska wraz z siostrą chodziła do szkoły Jadwigi Kowalczykówny i Jadwigi Jaworkówny. Po rozpoczęciu okupacji kontynuowała naukę na tajnych kompletach. Uczestniczyła w powstaniu warszawskim jako sanitariuszka i łączniczka (pseudonim „Paulinka”) w batalionie „Zośka”. 

W 1945 roku Anna Jakubowska zdała maturę. W 1946 roku wyszła za mąż za Henryka Kozłowskiego i podjęła studia psychologiczne. Rok później urodziła syna. W 1949 roku została aresztowana pod zarzutem próby obalenia systemu. Przebywała w więzieniu na Mokotowie, a po rozprawie sądowej została przeniesiona najpierw do Fordonu, później do Grudziądza. W maju 1954 została zwolniona i po rozprawie rehabilitacyjnej ułaskawiona. 

Po wyjściu z więzienia Anna Jakubowska nie mogła wrócić na studia. Podjęła pracę w Spółdzielni Odzieżowej „Astra”, potem w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Od 1980 roku działała w Solidarności. Po wyborach parlamentarnych w 1989 roku redagowała „Informator Parlamentarny”, z którego odeszła po odwołania Henryka Wujca. Potem pracowała w Fundacji SOS. W latach 1992–2009 działała w Fundacji Filmowej AK.

Zmarła 13 lipca 2022.

Rozmowę audio nagrała Aleksandra Grażyńska w 2010 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1871.