Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Juliusz Karski - biogram
Urodził się 26 kwietnia 1931 w majątku we Włostowie w rodzinie ziemiańskiej. Dzieciństwo spędzał w neorenesansowym pałacu rodowym pobierając naukę u prywatnych nauczycieli, od najmłodszych lat będąc przyuczanym do zajmowania się w przyszłości majątkiem.
Po wybuchu wojny jego rodzina zdecydowała się zostać na ziemiach opanowanych przez Niemców, dzieląc pałac z armią niemiecką. Ojciec Juliusza Karskiego pozostawał w tym czasie w kontakcie z podziemiem, wspierał finansowo partyzantów z rejonu Gór Świętokrzyskich, udzielał w pałacu schronienia żołnierzom AK. W pałacu odbywały się również tajne komplety. W 1942 roku rodzina została zmuszona do opuszczenia pałacu i przeniesienia się do jednej z posiadłości rodzinnych. Tam ojciec został ostrzeżony przed planami aresztowania go przez gestapo. Uciekł do Lwowa, gdzie został zatrzymany i uwięziony na kilka miesięcy. Rodzinie udało się go wykupić.
W 1944 roku uciekając przed aresztowaniami NKWD rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie w domu na ulicy Wiejskiej przeżyła powstanie warszawskie. Rodzina wspierała powstańców. Juliusz Karski wraz z bratem pomagał budować barykadę na ul. Wiejskiej znosząc do budowy rodzinne zbiory biblioteczne.
Po upadku powstania, podczas opuszczania Warszawy, Karscy uciekli i jeździli po Polsce w poszukiwaniu miejsca, gdzie mogliby się osiedlić. Po zakończeniu wojny Zabroniono im mieszkać w pasie przygranicznym ze względu na pochodzenie. Z tego powodu zostali zmuszeni do opuszczenia Sopotu. Ojciec nie mógł znaleźć pracy. W 1946 roku Juliusz Karski wraz z bratem został umieszczony w Gostyniu Poznańskim, w gimnazjum z internatem ojców filipinów. Po skończeniu szkoły w 1949 roku wrócił do Warszawy, gdzie ojciec zaadaptował do mieszkania strych w kamienicy przy ul. Wiejskiej, należącej do niego przed wojną. Juliuszowi Karskiemu udało się dostać na studia w instytucie geologii. W 1951 roku został powołany do reprezentacji Polski w rozgrywkach siatkarskich. Ukończył studia i przez całe życie pracował w zawodzie. Dodatkowo grał w siatkówkę, w ostatnich latach reprezentując Polskę i zdobywając medale w kategorii oldbojów. Aktywnie udzielał się w środowiskach ziemiańskich, był prezesem warszawskiego oddziału Towarzystwa Ziemian Polskich.
Zmarł w marcu 2021.
Zmarł w marcu 2021.
Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w 2011 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2505.