Zenobia Lesińska - biogram
Urodziła się 14 maja 1916 w Moskwie jako trzecie, najmłodsze
dziecko państwa Żurniewiczów. Gdy miała cztery lata, rodzice wrócili do
Warszawy i rodzina zamieszkała na Marymoncie. Jej ojciec pracował jako główny
kasjer na Poczcie Głównej. W latach 30. Zenobia Lesińska ukończyła Żeńskie
Liceum Handlowe Henryka Kirsta i rozpoczęła pracę w Polskiej Wytwórni Papierów
Wartościowych. Podczas wojny opiekowała się dwójką chorych rodziców. Wyszła za
mąż w 1943 roku. Koleżanka chciała włączyć ją w szeregi AK, ale Zenobia
Lesińska odmówiła, kierując się poczuciem odpowiedzialności za rodziców. Mimo
to brała udział w akcji wynoszenia pieniędzy z Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych
na rzecz walki podziemnej. Powstanie warszawskie przeżyła na Marymoncie; wraz z
mężem i bratem znalazła się w kolumnie ludności wyprowadzanej z Warszawy. Wszyscy
troje zdołali uciec z obozu przejściowego w Pruszkowie. Zenobia Lesińska trafiła
do Łodzi, potem znalazła się we wsi pod
Łowiczem.
Na początku 1945 wróciła wraz z mężem do Warszawy. Po wojnie
pracowała jako kasjerka, a później w biurze stolarni. Dzisiaj mieszka wraz z córką
w Warszawie na Woli.
Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w roku 2013 w Warszawie,
sygnatura AHM_3080.