Andrzej Ostrowski - biogram

Urodził się w Warszawie 13 kwietnia 1938 jako pierwsze z
dwojga dzieci Eleonory i Edwarda Ostrowskich. Ojciec był pracownikiem agronomii
społecznej, a matka inżynierem ogrodnikiem.
Ojciec jako oficer kawalerii brał udział w kampanii 1939
roku, dostał się do niewoli. Wojnę spędził w oflagach w Woldenbergu i Murnau. Andrzej
Ostrowski razem z matką mieszkał na Żoliborzu, w alei Wojska Polskiego 40. Od
listopada 1939 ukrywał się u nich szwagier Edwarda Ostrowskiego, Witold
Pilecki, należący do Tajnej Armii Polskiej. 19 września 1940 świadomie dał się
aresztować w tym mieszkaniu. Jednym z pierwszych transportów został wywieziony
do Auschwitz. Stamtąd wysyłał do matki Andrzeja Ostrowskiego listy z
zakamuflowanymi wiadomościami. Eleonora Ostrowska pracowała w Izbie Rolniczej i
również należała do Tajnej Armii Polskiej oraz AK. Gdy wybuchło powstanie
warszawskie, matka nie dotarła do domu i Andrzej Ostrowski pozostał pod opieką krewnej.
Po upadku powstania w grupie ludności cywilnej, pędzonej z Żoliborza przez Wolę
do Dworca Zachodniego, nocował w kościele przy ulicy Wolskiej. Został
wywieziony do obozu w Pruszkowie, następnie do Jędrzejowa, trafił do
okolicznego majątku. W grudniu 1944 odnalazła go tam matka. Przenieśli się do
Łowicza, później mieszkali w Żdżarowie pod Sochaczewem. W 1946 roku dołączył do
nich wypuszczony z niewoli ojciec.
Rodzina wróciła do Warszawy. Ze względu na trudne warunki życia
Andrzej Ostrowski zamieszkał z dziadkami w Szymanowie (dziadek był tam
zawiadowcą stacji). Do rodziców do Warszawy powrócił w latach 50. Studiował w
Akademii Wychowania Fizycznego, zdobył zawód rehabilitanta i fizjoterapeuty ze
specjalnością sportową. W latach 70. wyjechał do Holandii, Szwecji, a później do
Kanady; gdzie podejmował zajęcia związane ze swoim zawodem. Wrócił w 1975 roku.
Pracował w Polskim Komitecie Olimpijskim, Polskiej Federacji Sportu, Centralnym
Ośrodku Sportu. Od 2002 roku jest na emeryturze. Mieszka w Warszawie.