Relacje

Biograficzne

Urodził się w styczniu 1927 we Lwowie w rodzinie Zofii z Małachowskich i Jan Ptaśników. Ojciec był profesorem uniwersytetów Jagiellońskiego i Lwowskiego. Zmarł w 1930 roku. Mieczysław Ptaśnik pierwsze lata życia spędził z matką i ciotką w majątku Szczepłoty, tu podjął naukę w szkole. Po czterech latach przeniósł się do Lwowa, do szkoły prowadzonej przez zakonników przy ulicy Lelewela. Mieszkał na stancji u przyjaciół rodziny, państwa Baumów.
27 września 1939 po wkroczeniu Sowietów do wsi Szczepłoty, został z rodziną wyrzucony z dworu i zakwaterowany w domu przy młynie. Wkrótce wrócił na stancję do Lwowa, kontynuował naukę. W kwietniu 1940 aresztowano jego ciotkę i matkę, i wywieziono do Kazachstanu. Matka zmarła na zesłaniu rok później.
Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej Mieczysław Ptaśnik wrócił do Szczepłot, pracował we własnym majątku jako robotnik.
W 1944 roku razem z rodziną Baumów wyjechał do Krościenka nad Dunajcem. Po wkroczeniu Sowietów przez miesiąc służył w miejscowej milicji. Następnie wraz z rodziną Baumów wyjechał do Krakowa. Ukończył liceum, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Zawodowo związany był z krakowskim radiem. Przez dwa lata był asystentem na Uniwersytecie. Pracował też na Wawelu jako kierownik służby oświatowej muzeów krakowskich.
W drugiej połowie lat 50. przeprowadził się do Warszawy. W latach 1962-1972 pracował jako dyrektor Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków. Przez kolejne trzy lata był pełnomocnikiem dyrektora Instytutu Wzornictwa Przemysłowego ds. wystawiennictwa i popularyzacji wzornictwa – współtworzył wiele znanych wystaw. Współpracował z tym instytutem także wtedy, gdy objął dyrekcję CBWA „Zachęta” (1977-1989).
Mieczysław Ptaśnik zmarł w Warszawie 23 listopada 2014.

Rozmowę audio nagrał Paweł Pięciak w 2010 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1752.