Relacje

Biograficzne

Urodziła się 6 lipca 1922 w Rzymie. Podczas studiów matematyczno-fizycznych na Uniwersytecie Rzymskim w 1946 roku poznała swojego przyszłego męża, Zbigniewa Zawadzkiego, który studiował tam literaturę włoską. 18 maja 1950, tuż po ślubie zawartym per procura w Rzymie, przyjechała do Polski. Przez dwa lata mieszkała w Łodzi, później przeprowadziła się do Warszawy, gdzie spędziła resztę swojego życia.

Celeste Zawadzka pracowała jako nauczycielka języka włoskiego na Politechnice Warszawskiej, a w późniejszym okresie również jako tłumacz przysięgły. Przez prawie 40 lat uczyła włoskiego wiele pokoleń inżynierów (głównie na wydziale architektury), których inspirowała do poznawania włoskiej sztuki i kultury. W ramach swojej pracy ze studentami stała się organizatorką licznych przedsięwzięć promujących kulturę i język włoski w Warszawie. Studenci, przy pomocy Celeste Zawadzkiej, organizowali przedstawienia teatralne, wieczory poetyckie i muzyczne, wspólne śpiewanie, imprezy karnawałowe i świąteczne, spotkania kulinarne. Jednym z takich wydarzeń była degustacja włoskiej pizzy, nieznanej zupełnie w Warszawie w latach 70. Celeste Zawadzka we współpracy z ambasadą włoską w Warszawie zorganizowała stypendia wyjazdowe do Włoch dla najlepszych studentów.
Jest autorką licznych publikacji z gramatyki języka włoskiego. Przetłumaczyła na język włoski wiele książek z dziedziny architektury i sztuki.
Zmarła w 2015 roku.

Rozmowę audio nagrał Przemysław Iwanek w 2010 roku w Warszawie, sygnatura AHM­_1813.