Relacje

Biograficzne

Urodził się 1 czerwca 1918 w Warszawie, z małżeństwa Marianny z Zadrozińskich i Władysława Skorupińskiego. Miał siostrę Krystynę i braci: Bolesława i Władysława. W latach 20. mieszkał z rodziną przy ul. Poznańskiej 17. Od 1925 do 1932 roku uczęszczał do szkoły powszechnej nr 44 (potem nr 39) przy tej samej ulicy. W 1932 roku wyjechał na dziesięć miesięcy do wuja, pracującego jako organista we wsi Sierzchowy niedaleko Nowego Miasta nad Pilicą. W 1933 roku rozpoczął pracę na stanowisku praktykanta w Elektrowni Warszawskiej. Równocześnie podjął naukę w Szkole Handlowej Zgromadzenia Kupców (nauka była finansowana przez Elektrownię). Po ukończeniu tej szkoły objął posadę urzędnika w Elektrowni - przez miesiąc pracował w III Filii przy ul. Śniadeckich, potem przez rok w kancelarii Zarządu, przy ul. Foksal. Stałe zatrudnienie pozwoliło mu na wynajęcie, na okres dwóch lat, samodzielnego mieszkania w Piastowie. Przed wybuchem II wojny światowej kontynuował pracę administracyjną w Wydziale Umów, w budynku przy Wybrzeżu Kościuszkowskim, róg Tamki.

We wrześniu 1939 do jego stałych obowiązków dołączyła odpowiedzialność za dostarczanie jedzenia dla pracowników, którzy podtrzymywali działalność przedsiębiorstwa i spali w jego siedzibie. W czasie okupacji niemieckiej odpowiadał także za obsługę Niemców i folksdojczów, będących klientami Elektrowni. W lipcu 1944 leżał w szpitalu, z powodu choroby nerek, następnie dochodził do zdrowia w swoim mieszkaniu w kolonii Borków w Międzylesiu (w prawobrzeżnej Warszawie). Tam zastał go wybuch powstania warszawskiego. Nie brał w nim udziału.

W październiku 1944, w odpowiedzi na apel Mariana Spychalskiego, prezydenta w praskim Zarządzie m.st. Warszawy, uruchamiał (razem z jedenastoma dawnymi współpracownikami) dostawy prądu dla prawobrzeżnej Warszawy. W styczniu 1945, w gronie tych samych ludzi przejmował prowadzenie elektrowni w lewobrzeżnej Warszawie – odbudowywał zniszczoną instytucję, organizował dostawy prądu. W 1948 roku Mieczysław Skorupiński podjął dalszą naukę. W czerwcu 1951 zdał maturę w liceum dla pracujących, przy ul. Drewnianej. Pracował w Elektrowni Warszawskiej, z czasem awansując na stanowiska kierownicze (m.in. kierownika Wydziału Finansowego), do 1981 roku. Wtedy, po 48 latach przepracowanych w jednej instytucji, przeszedł na emeryturę. Mieczysław Skorupiński aktywnie działał w Towarzystwie Przyjaciół Warszawy, w 1999 roku zainicjował wystawę na temat dziejów Elektrowni Warszawskiej w stołecznym Muzeum Historycznym. Zmarł w kwietniu 2010.

Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2008 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1796.