Relacje

Biograficzne

Urodziła się 6 sierpnia 1915 w majątku Wilczyce koło Sandomierza jako trzecie z sześciorga dzieci Kazimiery z d. Cichowskiej i Kazimierza Świeżyńskich. Do 13 roku życia uczyła się w domu, następnie w Gimnazjum Sióstr Niepokalanek w Jarosławiu. Po zdanej maturze rozpoczęła studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, które przerwała z powodu choroby. W 1936 roku wyszła za mąż za inżyniera i rolnika Władysława Malanowskiego, mieli dwoje dzieci. Do wybuchu wojny rodzina mieszkała w kilku majątkach, w których Władysław Malanowski prowadził gospodarstwa. W 1939 roku został zmobilizowany. Po klęsce wrześniowej uciekł do Węgier, a następnie do Francji. W 1940 roku zginął jako porucznik zwiadu 10. Pułku Strzelców Konnych w okolicach Dijon.

Zofia Malanowska okres wojny spędziła z dziećmi w rodzinnych Wilczycach. Jej starszy brat, Władysław Świeżyński, został zamordowany w Katyniu, młodszy zaangażował się w działalność Armii Krajowej na Sandomierszczyźnie. W czasie okupacji majątek w Wilczycach był schronieniem dla osób wysiedlonych z Poznańskiego. Rodzina udzielała także pomocy materialnej miejscowym partyzantom (m.in. z AK i BCh).

Po wkroczeniu Sowietów we wrześniu 1944 Zofia Malanowska z rodziną została zmuszona do opuszczenia rodzinnego majątku. Zamieszkała w Sandomierzu, gdzie do 1949 roku pracowała jako księgowa. Następnie podjęła pracę w służbie zdrowia: początkowo jako pielęgniarka w gabinecie okulistycznym, po dwóch latach jako główna księgowa w Wydziale Zdrowia w Sandomierzu. W latach 50., gdy jej dzieci rozpoczęły studia w Warszawie, przeniosła się do Otwocka, a następnie w 1966 roku do Warszawy, gdzie także pracowała jako księgowa. Jej pasją był haft.

Zmarła 8 maja 2015 w Warszawie.

Rozmowę audio nagrała Ewa Wołkanowska w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0357.