Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Aleksander Jackowski - biogram
Urodził się 19 stycznia 1920 w Warszawie, w rodzinie inteligenckiej z wojskowymi tradycjami. Aleksander Jackowski uczęszczał do kilku szkół, m.in. do gimnazjum im. Stanisława Staszica, do Szkoły Ziemi Mazowieckiej, a także do gimnazjum im. ks. Długosza we Włocławku. Maturę zdał eksternistycznie.
We wrześniu 1939 wyjechał do Lwowa, by wstąpić na tamtejszy uniwerwytet, jednak wybuch II wojny światowej uniemożliwił realizację planów. Wówczas Aleksander Jackowski podjął pracę jako palacz zboża w wytwórni kawy zbożowej. W 1940 roku został wywieziony na Syberię. Trafił do miejscowości Łorba w Chanty-Mansyjskim Obwodzie Autonomicznym, pracował przy wyrębie i obróbce drzewa. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski przeniósł się do Tobolska, gdzie pracował jako palacz, a następnie jako buchalter w fabryce produkującej motory i traktory. W wyniku paszportyzacji otrzymał obywatelstwo rosyjskie, a następnie wezwanie do armii Berlinga. Walczył m.in. pod Lenino, pod Puławami, brał udział w walkach o Warszawę. Dosłużył się stopnia majora. Po powstaniu warszawskim był komendantem wojskowym na Pradze.
Po wojnie współtworzył Ministerstwo Spraw Zagranicznych, do 1948 roku prowadził w nim konferencje dla dziennikarzy jako dyrektor Departamentu Prasy i Informacji. Następnie rozpoczął pracę w tygodniku „Odrodzenie”. W drugiej połowie lat 40. ukończył studia etnograficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Współpracował z Tadeuszem Sygietyńskim przy tworzeniu Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”. Współtworzył Państwowy Instytut Sztuki (później włączony do PAN-u), do połowy lat 80. był w nim kierownikiem Pracowni Sztuki Nieprofesjonalnej. Pracował w kwartalniku „Polska Sztuka Ludowa”, w latach 1952–1998 był jego redaktorem naczelnym i zmienił jego nazwę na „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa”. Swoje zainteresowania naukowe kierował ku współczesnej sztuce ludowej i nieprofesjonalnej (tzw. naiwnej), pisał liczne książki i artykuły na ten temat, organizował wystawy. Był wykładowcą w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego.
Zmarł w styczniu 2017 w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Ewa Wołkanowska w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0112.
Aleksander Jackowski - galeria
