Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Ilona Korompay - biogram
Urodziła się 4 kwietnia 1918 w Przemyślu jako pierwsza z trzech córek Mieczysławy z d. Grabas i Emanuela Aladara Korompayów. Ojciec, z pochodzenia Węgier, jako porucznik armii austro-węgierskiej stacjonował koło Przemyśla, skąd pochodziła jego przyszła żona. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przyjął polskie obywatelstwo. W 1930 roku rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie Emanuel Korompay podjął pracę lektora języka węgierskiego na Uniwersytecie Warszawskim.
Ilona Korompay w latach 1930–1938 kształciła się w szkole sióstr nazaretanek w Warszawie. Po zdanej maturze rozpoczęła studia stomatologiczne, przerwał je wybuch wojny.
Na początku września 1939 w czasie bombardowania stolicy zginęła młodsza siostra Ilony Korompay, Marta. Ojciec, oficer rezerwy WP, dostał się do niewoli sowieckiej, został osadzony w Starobielsku i zamordowany w Charkowie w kwietniu 1940. Najmłodsza siostra, Elżbieta, od 1941 roku działała w konspiracji. Aresztowana w 1943 roku zmarła w czasie brutalnego śledztwa.
Od 1942 roku Ilona Korompay z matką również angażowały się w działalność konspiracyjną. Ilona Korompay pracowała dla wydziału łączności Komendy Głównej AK. Po aresztowaniu Elżbiety zatrzymano również matkę – w kwietniu 1943 wywieziono ją do Oświęcimia, gdzie w styczniu 1944 zmarła na tyfus. Ilona Korompay pozostała w Warszawie sama. Pod fałszywym nazwiskiem zatrudniono ją w fabryce obuwia, gdzie pracowała do wybuchu powstania warszawskiego. W powstaniu nie wzięła udziału ze względu na chorobę. Po powstaniu znalazła się w obozie przejściowym w Pruszkowie, skąd została wywieziona w okolice Opoczna.
Pod koniec wojny wróciła do Warszawy, gdzie pracowała fizycznie przy odbudowie kościoła oo. jezuitów przy ul. Rakowieckiej. Następnie przeniosła się do Częstochowy, gdzie podjęła studia w Instytucie Katolickim. Po ukończeniu studiów przez kilkanaście lat pracowała jako katechetka, m.in. we Wrocławiu. Następnie została zatrudniona w Bibliotece Głównej Politechniki Szczecińskiej, gdzie przepracowała kolejnych kilkanaście lat.
Zmarła 4 września 2010 w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Monika Ciosek w 2009 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1291.
Ilona Korompay - galeria
