Relacje

Biograficzne

Urodziła się 2 listopada 1926 w Białymstoku. Miała o trzy lata starszą siostrę. Rodzice pochodzili z Polesia.

Halina Kozub uczyła się w szkole powszechnej nr 3 w Białymstoku. We wrześniu 1939 miała rozpocząć naukę w gimnazjum, wybuch wojny uniemożliwił to.

We wrześniu 1939 ojciec Haliny Kozub został ewakuowany, wrócił po około roku. Został zatrudniony jako intendent w niemieckiej fabryce włókienniczej. Halina Kozub w 1940 roku rozpoczęła obowiązkową naukę w sowieckiej szkole z białoruskim językiem nauczania. Po niecałym roku została zatrudniona w fabryce, w której pracował ojciec – najpierw była robotnicą w wykańczalni płócien, potem awansowała na stanowisko pomocy kasjera.

W 1942 roku została zaprzysiężona do Armii Krajowej, była kolporterką bibuły i konspiracyjnych dokumentów. 15 czerwca 1944 została wraz z siostrą i matką aresztowana przez gestapo, prawdopodobnie z powodu kontaktów z przyjacielem siostry, dowodzącym nieudaną akcją odbicia więźniów z białostockiego gestapo. Po miesiącu spędzonym w więzieniu kobiety zostały wywiezione do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück. W obozie była poddawana eksperymentom medycznym, które zniszczyły jej zdrowie. Z obozu skierowano ją do pracy w fabryce amunicji HASAG-a pod Lipskiem, gdzie zajmowała się dezynfekcją ubrań personelu fabryki.

Halina Kozub, jej matka i siostra przeżyły ewakuację fabryki wiosną 1945. Zdołały uciec z konwoju, doszły do Chemnitz. W lipcu 1945 wróciły do Białegostoku, gdzie spotkały się z ojcem.

Po wojnie Halina Kozub otrzymała posadę sekretarki w Szpitalu Czerwonego Krzyża w Białymstoku. Ukończyła spółdzielczą szkołę handlową, wyszła za mąż. Owdowiała w 1982 roku, w 1984 roku przeszła na wcześniejszą emeryturę. Działała w Solidarności – przywoziła z Warszawy prasę, w swoim domu drukowała ulotki i gazetki.

Mieszka w Białymstoku.

Rozmowę audio nagrał Piotr Filipkowski w 2006 roku w Białymstoku, sygnatura AHM_0067.