Relacje

Biograficzne

Urodziła się 14 grudnia 1931 w Warszawie jako najstarsze z trojga dzieci Kazimierza i Janiny Gajewskich. Ojciec pracował jako geodeta, matka prowadziła pracownię krawiecką. Rodzina mieszkała w kamienicy przy ul. Zakroczymskiej.

W 1938 roku Anna Mizgalska rozpoczęła naukę w szkole powszechnej na Krakowskim Przedmieściu, po wybuchu wojny była kilkakrotnie przenoszona do kolejnych szkół. W czasie okupacji rodzice Anny Mizgalskiej rozstali się – matka przeprowadziła się z najmłodszym dzieckiem na ul. Towarową, Anna Mizgalska została z bratem Andrzejem i ojcem na ul. Zakroczymskiej. 15 sierpnia 1944 w kamienicę na ul. Zakroczymskiej trafił pocisk i rodzina ewakuowała się do pobliskiego kościoła franciszkanów. Po zbombardowaniu kościoła, w trakcie przejścia do miejsca zbiórki dla ludności cywilnej, Anna Mizgalska i jej brat zostali rozdzieleni z ojcem przez tłum. 30 sierpnia znaleźli się w obozie przejściowym w Pruszkowie, skąd skierowano ich do świetlicy dla samotnych dzieci, zlokalizowanej w Fabryce Ołówków Stanisława Majewskiego. Po dwóch tygodniach rodzeństwo przewieziono do Żyrardowa i umieszczono w rodzinach zastępczych. W grudniu 1944 Anna Mizgalska trafiła do domu dziecka prowadzonego przez siostry z III Zakonu św. Franciszka, a chorujący na gruźlicę Andrzej – do szpitala. W sierocińcu Anna Mizgalska została na stałe oddelegowana do pomocy przy małych dzieciach oraz zapisana do gimnazjum handlowego. W marcu 1945 odnalazła ich matka i zabrała do rodziny do Płońska. 

Po wojnie matka wznowiła działalność pracowni krawieckiej, a jej siostra, Wanda, zabrała Annę Mizgalską do Warszawy. Tam, w czerwcu 1945, Anna Mizgalska rozpoczęła naukę w szkole sióstr niepokalanek w Szymanowie.

Anna Mizgalska zmarła 28 maja 2013 roku w Warszawie.

Rozmowę audio nagrała Monika Kołakowska w 2008 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0702.