Relacje

Biograficzne

Urodziła się 18 maja 1924 w majątku Jakszyszki w dawnym powiecie wiłkomierskim w Republice Litewskiej. Pochodziła z ziemiańskiej rodziny Rejkałłów. Miała młodszą siostrę. Rodzice rozstali się, obie córki wychowywała matka. Jadwiga Rouba odbierała edukację domową, następnie uczęszczała do polskiego gimnazjum. Należała do tajnego harcerstwa polskiego. W 1938 roku brała udział w obozie harcerskim w Wiśle dla Polaków mieszkających za granicą. 

Po wybuchu wojny w 1939 roku jej rodzinny majątek stał się schronieniem dla uciekinierów z Polski. W czasie sowieckiej okupacji Litwy matka została wywieziona do Kazachstanu. Jadwiga Rouba z siostrą przebywały wówczas w Wilnie, gdzie kontynuowały naukę. Obie zdały maturę w 1941 roku. W czerwcu tego samego roku, podczas wycofywania się wojsk sowieckich z Wilna, zginęła jej siostra. 

W czasie niemieckiej okupacji Litwy Jadwiga Rouba zarządzała rodzinnym majątkiem w Jakszyszkach, początkowo sama, a od 1943 roku z mężem Lucjanem Roubą. Była zaangażowana w działalność konspiracyjną AK. W 1944 roku małżonkowie wyjechali do Polski: przez Białystok do Łodzi, następnie do  Bydgoszczy i Chełmna. W Chełmnie Jadwiga Rouba prowadziła hotel dla repatriantów, pracowała także w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym. 

Wraz z mężem była zaangażowana w powojenną działalność konspiracyjną polegającą na przekazywaniu informacji na temat referendum „3 x TAK”. Lucjan Rouba został aresztowany w 1948 roku i skazany na 15 lat więzienia, karę odbywał m.in we Wronkach. Zwolniono go po odwilży w 1956 roku. 

Jadwiga Rouba pracowała w przedsiębiorstwach budowlanych. W latach 50. ukończyła technikum budowlane w Poznaniu. Do emerytury pracowała jako kierownik budowy.

Mieszka w Warszawie.

Rozmowę audio nagrała Małgorzata Tukało w 2017 roku w Warszawie, sygnatura AHM_3437.