Relacje

Biograficzne

Urodził się 10 kwietnia 1926 w Starogardzie Gdańskim w rodzinie Walerii z d. Bellon i Bernarda Butowskich. Ojciec z zawodu był malarzem dekoracyjnym, prowadził też zakład wulkanizacyjny.

Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły podstawowej Wacław Butowski rozpoczął naukę w gimnazjum w Starogardzie. Od najmłodszych lat uczył się gry na skrzypcach. Po wybuchu wojny uczęszczał do szkoły zawodowej, jednocześnie pracował przymusowo w niemieckim przedsiębiorstwie budującym baraki. W 1943 roku został wywieziony do Dolnej Saksonii, gdzie przez trzy miesiące pracował przy budowie lotniska w Quakenbrück. W styczniu 1944 został wcielony do Wehrmachtu. Służbę odbywał na południu Francji i w Normandii. W sierpniu 1944 uciekł z niemieckiej armii i oddał się w ręce aliantów. Wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, był żołnierzem 24. Pułku Ułanów 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Jesienią 1944 przebywał na froncie zachodnim w Belgii i Holandii, wiosną następnego roku w północnych Niemczech. Był radiooperatorem w czołgu. W kwietniu 1945 został ciężko ranny. Po okresie rehabilitacji służył na stanowisku kierowcy. 

Wacław Butowski wrócił do Polski w 1947 roku. Uzyskał dyplom średniej szkoły muzycznej i otrzymał posadę skrzypka w Filharmonii Bałtyckiej, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1981 roku. Prowadził także chór i orkiestrę w Związku Inwalidów Wojennych w Gdańsku, pracował społecznie na rzecz Polskiego Związku Niewidomych oraz działał w środowisku kombatanckim byłych żołnierzy 1. Dywizji Pancernej.
Zmarł 6 kwietnia 2021.

Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2010 roku w Gdańsku, sygnatura AHM_1821.