Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Janusz Boniński - biogram
Urodził się 26 grudnia 1929 w Warszawie. Jego ojciec był zawodowym wojskowym (potem służył w AK, zginął w Auschwitz w 1941 roku), matka pracowała jako sekretarka i maszynistka w szkole uzbrojenia w Cytadeli. Przed wojną i w czasie okupacji niemieckiej, rodzina prowadziła sklep spożywczy na ul. Mokotowskiej.
Janusz Boniński uczył się w szkole powszechnej im. Rodziny Wojskowej w gmachu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a następnie – w czasie wojny – w tajnym Męskim Gimnazjum i Liceum "Przyszłość".
W powstaniu warszawskim pełnił służbę w straży ogniowej. Po kapitulacji opuścił Warszawę w kolumnie cywili prowadzonych do Pruszkowa. W okolicach Ursusa wraz z matką, bratem i dziadkami, uciekł z kolumny.
Po wyzwoleniu Janusz Boniński zamieszkał w warszawskim domu wujostwa, przy ul. Puławskiej. Od września 1945 uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. Tadeusza Reytana. W 1948 roku rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Warszawskiej.
W 1949 roku zaangażował się w antykomunistyczną działalność w podziemnym Ruchu Uniwersalistycznym. W 1952 roku został aresztowany, a w 1953 skazany na 8 lat więzienia. Zesłano go do pracy w kamieniołomach w obozie w Piechcinie, skąd po 2 latach wyszedł na zwolnienie warunkowe.
W 1955 roku podjął pracę projektanta w pracowni sanitarnej w biurze projektów Miastoprojekt "Stolica". W latach 1956-1957 uczył się w Studium Planowania Przestrzennego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Od 1958 do 1964 roku pracował jako projektant w Wydziale Budownictwa, Architektury i Urbanistyki w Pracowni Urbanistycznej w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Potem, przez cztery lata, w Instytucie Kształtowania Środowiska. Od 1968 roku pełnił obowiązki starszego radcy w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej (był m.in. specjalistą do spraw pobytu armii sowieckiej w Polsce). Następnie pracował w Centrum Badawczo-Rozwojowym Planowania Przestrzennego i w Biurze Planowania Rozwoju Warszawy jako kierownik pracowni. Od 1986 roku był kierownikiem zespołu polityki lokalizacyjnej w Urzędzie Miasta.
W 1997 roku przeszedł na emeryturę. Mieszka w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Anna Mizikowska w 2012 roku w Warszawie,
sygnatura AHM_2687.
Janusz Boniński - galeria
