Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc  
[[frag.start]]
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
   

Jerzy Koziński - biogram

Urodził się w 1926 roku w Tarnopolu. Jego ojciec był oficerem. W 1931 roku rodzina przeniosła się do Krakowa. Do wybuchu wojny Jerzy Koziński zdążył ukończyć pierwszą klasę gimnazjum.
3 września 1939, jako członkowie rodziny oficera, ewakuowali się z matką transportem wojskowym do Tarnopola. W czerwcu 1940 zostali wywiezieni do Rosji, do obwodu swierdłowskiego (rejon tugułymski). Tam pracowali ciężko przy obróbce drewna. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski podjęli, zakończone niepowodzeniem, starania o przedostanie się do Armii Andersa.
W styczniu 1944 Jerzy Koziński dostał wezwanie do rosyjskiego wojska. Po półrocznej służbie, dzięki zabiegom swojego przełożonego z tartaku, został zwolniony ze służby. W końcu sierpnia 1944, na skutek interwencji Związku Patriotów Polskich, przewieziono go na południe, do wsi Stepanowka kilkadziesiąt kilometrów od Odessy.
W 1946 roku wrócił do Polski. Osiadł w Krakowie. W trybie przyspieszonym zdał maturę w 1948 roku. Jako syn oficera miał duże trudności z dostaniem się na studia. Dzięki uporowi, jako wolny słuchacz ukończył wydział historyczno-filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Napisał i obronił pracę dyplomową, lecz ze względów formalnych nie otrzymał tytułu magistra. Jeszcze w czasie studiów rozpoczął pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, pracował tam przez 40 lat, aż do przejścia na emeryturę w 1991 roku. Po studiach dokształcał się w dziedzinie bibliotekoznawstwa, co z czasem umożliwiło mu znaczny awans. W 1979 roku obronił pracę doktorską z zakresu historii fotografii, którą wydał pt. „Fotografia krakowska w latach 1840–1914”. W latach 1971–1991 kierował Oddziałem Udostępniania Zbiorów BJ. Na emeryturze zapisał się do Zwiazku Sybiraków i zajął publikacją wspomnień z Syberii.
Zmarł 16 października 2020.

Rozmowę audio nagrała Karolina Żłobecka w 2008 roku w Krakowie, sygnatura AHM_1115.

Jerzy Koziński - galeria