Relacje

Biograficzne

Urodził się 5 kwietnia 1921 w Poznaniu jako trzecie dziecko Stanisławy z d. Lewandowskiej i Józefa Przybyłów. We wczesnym dzieciństwie został osierocony przez oboje rodziców: ojciec zginął w 1921 roku w poznańskiej składnicy uzbrojenia, gdzie pracował, matka w tych samych zakładach w 1925 roku. Dziećmi zaopiekowała się babcia, Maria Lewandowska. Antoni Przybył przez kilka lat służył jako ministrant w kościele parafialnym. W 1937 roku, po ukończeniu szkoły powszechnej, rozpoczął naukę w wojskowych warsztatach naprawczych 1 Pułku Pancernego w Poznaniu. 

Po wybuchu wojny wraz z załogą warsztatów został ewakuowany z Poznania i skierowany na wschód Polski. Znalazł się na Węgrzech w obozie dla internowanych, najpierw w Hygesz, a później w Kadarkút. Po zwolnieniu z obozu w marcu 1940 udał się do Francji z zamiarem przystąpienia do formującego się tam Wojska Polskiego. Został wcielony do kompani łączności stacjonującej w Wersalu. Po przegranej wojnie francusko-niemieckiej w czerwcu 1940 wraz z polską armią zdołał się ewakuować z portu La Rochelle do Plymouth w Anglii. Jako żołnierz 10 Szwadronu Łączności 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka szkolił się na radiotelegrafistę w różnych miejscach w Szkocji, m.in. w Crawford i Springfield. Latem 1944 po desancie aliantów w Normandii brał udział w walkach w 10 Kompanii Sanitarnej. W sierpniu 1944 w rejonie Falaise został ranny w rękę. Po leczeniu dołączył do jednostki stacjonującej najpierw w Antwerpii, później w Bredzie. 

W maju 1946 wrócił do rodzinnego Poznania. Ożenił się w 1947 roku, podjął pracę w warsztatach samochodowych, gdzie pracował do emerytury w 1981 roku. 

Zmarł w marcu 2014.

Rozmowę audio nagrał Grzegorz Kaczorowski w 2010 roku w Poznaniu, sygnatura AHM_1702.