Relacje

Biograficzne

Urodził się 5 marca 1926 w Paryżu, w żydowskiej rodzinie Menuchy z domu Zamość, rodem z Mszczonowa i Salomona Kornbluma pochodzącego z podwarszawskiej wsi Powązki. Ojciec był literatem jidyszystą, pisał artykuły i książki w jidysz, głównie do Fołksztyme.
Pod koniec lat 20. przeprowadził się z rodzicami do Warszawy.
W 1930 roku stracił matkę, wkrótce jego ojciec poślubił Leę z domu Milebant. W 1932 roku na świat przyszedł jego przyrodni brat, Ber (Władek).
Rodzina Izaaka Wacława Kornbluma była dwujęzyczna (mówiono po polsku i w jidysz). Mieszkali przy ulicy Śliskiej 42 (późniejsze małe getto). Rodzice należeli do Bundu. Głównym źródłem utrzymania rodziny była prowadzona przez ojca pracownia i sklep wyrobów galanterii skórzanej przy ulicy Pańskiej 17. Izaak Wacław Kornblum chodził do bundowskiego przedszkola i do szkoły podstawowej przy ulicy Krochmalnej 36. Potem uczył się w Gimnazjum "La-Or" (hebr. "Ku Światłu").
Po wybuchu wojny rodzina Kornblumów zamieszkała przy ulicy Niskiej 35, obok piekarni powinowatego, Lwa Gefena. Pierwszą akcję likwidacyjną w getcie (blokadę kamienicy i wysiedlenie jej mieszkańców) przetrwała opłacając się policji żydowskiej. Potem wszyscy pracowali w szopie Oszmana przy Ogrodowej.
Latem 1942 cała rodzina została zawieziona na Umschlagplatz, skąd wykupił ją wuj Lew Gefen. Wszyscy schronili się w opuszczonym mieszkaniu przy ulicy Muranowskiej.
22 sierpnia 1942 Izaak Wacław Kornblum i jego matka zostali zatrzymani na ulicy. On zdołał uciec, matkę wywieziono z getta.
Wraz ojcem i bratem ukrywał się na Niskiej 35, w kryjówce obok piekarni wuja. Na początku grudnia 1942 ojciec wyprowadził z getta młodszego syna, znalazł mu miejsce na Pradze, na ulicy Kolejarskiej, u Kazimierza Duriasza. Wkrótce także Izaak Wacław Kornblum opuścił getto. Wrócił dzień później, po dziewczynę, Esterę. Wraz z nią wyjechał na Białostocczyznę, gdzie sam znalazł pracę pastucha i mieszkanie u gospodarza Stanisława Śliwowskiego, a Estera zamieszkała u umówionych wcześniej gospodarzy. Gdy został rozpoznany jako Żyd, na prośbę swojego gospodarza opuścił wieś, zamieszkał z grupą Żydów w ziemiance w pobliskim lesie. Potem z rodziną Kapłańskich przez trzy miesiące ukrywał się w zbożu.
Został zatrzymany przez żołnierza Wehrmachtu, jako jeniec niemiecki pomagał w kuchni. Po wkroczeniu Sowietów odzyskał wolność. Dotarł do Białegostoku, później do Warszawy.
Z powodu zaawansowanej gruźlicy spędził ponad trzy lata w sanatorium w Otwocku. Rozpoczął tam pracę w żydowskiej spółdzielni, zapisał się do ZMP.
Potem zamieszkał z żoną w Śródborowie, pracował w Centrali Handlowej Przemysłu Lekkiego, zapisał się do PZPR.
W marcu 1957 wyjechał wraz z żoną do Izraela. Do 1989 roku pracował w Ministerstwie Pracy w Tel Awiwie i w Jerozolimie, później w Instytucie Nadzoru Pomocy Szkolnych jako dyrektor finansowy oraz w Ministerstwie Skarbu Izraelskiego. Dorabiał jako księgowy w różnych firmach, m.in. w Instytucie Polskim.
Po przeszło trzydziestu latach wrócił do Polski jako pracownik firmy Mostostal Panel.
Mieszka w Warszawie.

Rozmowę audio nagrała Magdalena Stopa w 2011 w Warszawie, sygnatura AHM_2296.