Relacje

Biograficzne

Urodził się 5 sierpnia 1926 w Toruniu jako najmłodsze z sześciorga dzieci Marianny z d. Puczkarskiej i Andrzeja Lipińskich. Ojciec Romana Lipińskiego był technikiem melioracyjnym i geodezyjnym. Matka zajmowała się domem. 

Do 1939 roku Roman Lipiński ukończył sześć klas szkoły powszechnej. Po wybuchu II wojny światowej przez rok uczęszczał do niemieckiej szkoły, potem uczył się fachu ślusarza i chodził do szkoły zawodowej. Za nieposłuszeństwo wobec niemieckiego przełożonego w zakładzie ślusarskim oraz porzucenie nauki w szkole trafił na roboty do gospodarstwa rolnego pod Gdańskiem.

Jego ojciec podpisał 3. kategorię volkslisty, w wyniku czego jesienią 1943 Romana Lipińskiego wcielono do Arbeitsdienst. Trafił wówczas w okolice Hamburga, gdzie pracował na lotnisku wojskowym. W styczniu 1944 został wcielony do niemieckiego wojska i wysłany na front we Francji. W lipcu 1944 wraz z kolegą uciekł do wojsk alianckich. 

Wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, odbył szkolenie wojskowe w Wielkiej Brytanii. We wrześniu 1944 został wysłany do Holandii jako żołnierz szwadronu czołgów zapasowych 10 Pułku Strzelców Konnych 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Po zakończeniu wojny stacjonował z wojskami alianckimi na okupowanych terenach Niemiec. Po demobilizacji swojego pułku zdecydował się na powrót do Polski. Do kraju przyjechał w lipcu 1947.

Pracował m.in. w Toruńskiej Przędzalni Czesankowej. Po przejściu na wcześniejszą emeryturę w 1981 roku zatrudniony został w bursie szkół średnich w Toruniu. 

Należał do ZBOWiD-u, a po 1989 roku działał w organizacjach kombatanckich. 

Zmarł w 2016 roku w Toruniu.

Rozmowę audio nagrał Grzegorz Kaczorowski w 2010 roku w Toruniu, sygnatura AHM_1809.