Józef Jerzy Zabrocki

Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc  
[[frag.start]]
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
   

Józef Jerzy Zabrocki - biogram

Urodził się 20 lutego 1927 we wsi Wiele na Kaszubach. Jego ojciec, Teofil Zabrocki, był chłopem, dawnym żołnierzem Armii Cesarstwa Niemieckiego, weteranem I wojny światowej. W 1934 roku rodzina przeniosła się do gminy Pruszcz w powiecie świeckim, do miejscowości Łaszewo, gdzie zaczęli prowadzić niewielkie gospodarstwo. Józef Jerzy Zabrocki uczęszczał najpierw do szkoły powszechnej w Korytowie, a następnie w Pruszczu.
W czasie II wojny światowej w maju 1941 Józef Jerzy Zabrocki podjął pracę w Pruszczu w warsztacie mechanicznym, przy naprawie rowerów, motocykli i samochodów. Jednocześnie wraz z ojcem uczestniczył w działalności ruchu oporu organizacji konspiracyjnej „Gryf Pomorski”. Do jego zadań należało przekazywanie zaszyfrowanych komunikatów. 6 sierpnia 1944 został wywieziony pociągiem pod Chełmno do budowania okopów. W styczniu 1945 Łaszewo zostało wyzwolone przez Armię Czerwoną. Ojciec Józefa Jerzego Zabrockiego zmarł w wyniku choroby przed końcem wojny.
Po wojnie, w 1948 roku Józef Jerzy Zabrocki przeniósł się do Szczecina i po rocznym kursie przygotowawczym rozpoczął studia w zakresie inżynierii produkcji na Politechnice Szczecińskiej. W tym czasie zaangażował się w działalność Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej, wstąpił także do Polskiej Partii Socjalistycznej. Równolegle pracował w fabryce motocykli. Przerwawszy studia, przeniósł się do Warszawy, by podjąć naukę na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych (późniejsza Szkoła Główna Służby Zagranicznej). Po jej ukończeniu w 1953 roku został zatrudniony w przedsiębiorstwie handlu zagranicznego Motoimport. Po dwóch latach przeszedł do warszawskich Zakładów Autobusowych, zaczął też studia w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej. Następnie pracował kolejno m.in. w Biurze Racjonalizacji Gospodarki Materiałowej „Bramat” oraz w Instytucie Budownictwa, Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa IBMER.
Jako członek PZPR angażował się w jej działalność aż do momentu rozwiązania partii w 1990 roku. Był również członkiem Stowarzyszenia Marksistów Polskich oraz od 2001 roku działaczem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej. Zmarł 4 stycznia 2014 w Warszawie.

Rozmowę audio nagrał Przemysław Sieradzan w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0425.

Józef Jerzy Zabrocki - galeria