Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc  
[[frag.start]]
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
   

Irena Kotela - biogram

Urodziła się 13 grudnia 1922 w Warszawie. Jej ojciec, inż. Czesław Bieniek, pracował w Instytucie Aerodynamicznym na Politechnice Warszawskiej. Matka była nauczycielką, zrezygnowała jednak z pracy, by zająć się domem. Irena Kotela uczyła się na pensji Leonii Rudzkiej i w gimnazjum im. J. Słowackiego.
We wrześniu 1939 rodzina uciekła z Warszawy. Początkowo udali się do zaprzyjaźnionego majątku w Suchej, następnie próbowali przedostać się do Rumunii, jednak we wsi Horodziec (Ukraina) napotkali wojska radzieckie. Znaleźli schronienie we Lwowie, w domu spokrewnionej z nimi malarki Aleksandry Jasińskiej-Nowickiej. Spędzili w mieście trzy lata, Irena uczęszczała wtedy do polskiej szkoły. Gdy w 1941 roku do miasta wkroczyli Niemcy, rodzina wróciła do Generalnego Gubernatorstwa. Początkowo zamieszkali w majątku przedwojennego senatora i ministra Józefa Targowskiego w Czyżowie. Ojciec Ireny Koteli działał tam w konspiracji, ona zaś brała udział w tajnym nauczaniu. Gdy Armia Czerwona zaczęła się zbliżać się do majątku, rodzina wyjechała do Ćmielowa, następnie zatrzymywali się w Szymanówce, w osadzie Stodoły, Władkowicach i Gromadzicach. Trafili potem do Końska, gdzie Irena Kotela organizowała lekcje dla okolicznych dzieci.
Zaraz po wojnie, jeszcze w 1945 roku, Irena Kotela zdała maturę w gimnazjum im. J. Słowackiego w Warszawie i rozpoczęła studia na wydziale architektury w Krakowie. Po roku przeniosła się na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Do 1950 roku należała do harcerstwa. W czasie studiów, wraz z innymi studentami, przygotowywała plany miast leżących na Ziemiach Odzyskanych. Na studiach poznała swojego przyszłego męża, Czesława Kotelę, pobrali się w 1950 roku. Na początku lat 50., jeszcze przed obroną dyplomu, opracowali wspólnie plan urbanistyczny Częstochowy. Do 1957 roku związani byli z częstochowską pracownią urbanistyczną, następnie przeprowadzili się do Katowic. Irena Kotela współprojektowała wtedy m.in. dzielnicę Jaszowiec w Ustroniu. Po przeniesieniu się do Warszawy, gdzie Czesław Kotela został w 1965 roku naczelnym architektem, Irena Kotela została zatrudniona do prac nad ogólnym planem miasta. W kolejnych latach pracowała w biurze projektowym oraz w zespole zajmującym się rewaloryzacją miast i zespołów zabytkowych. Tuż przed przejściem na emeryturę wyjechała na cztery lata do Algierii, gdzie nauczała na uniwersytecie w Oranie. Po powrocie do Polski wróciła do zespołu rewaloryzacji. Zmarła 18 października 2013.

Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_358.

Irena Kotela - galeria