Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Marta Werner - biogram
Urodziła się 3 marca 1926 w Warszawie, w rodzinie Józefy z domu Zalewskiej i Tadeusza Jurowskich. Pierwsze lata dzieciństwa spędziła w majątku ojca Zakrzewszczyzna pod Grodnem. Po rozwodzie rodziców w 1928 roku zamieszkała z matką i babcią w Warszawie, na Żoliborzu. Jej matka pracowała jako księgowa w fabryce Norblina, w 1933 roku powtórnie wyszła za mąż za Stanisława Lechowskiego, z którym miała drugą córkę Barbarę. Marta Werner uczęszczała do przedszkola zmartwychwstanek, a następnie do placówki Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przy pl. Wilsona. Edukację kontynuowała w państwowej szkole powszechnej przy ul. Gdańskiej, a po szóstej klasie w gimnazjum im. Aleksandry Piłsudskiej, gdzie wstąpiła do harcerstwa.
We wrześniu 1939 Marta Werner razem z ciotecznym rodzeństwem została wysłana do swojej ciotki, Jadwigi Werner, do Brwinowa. Po powrocie do Warszawy kontynuowała naukę w szkole dziewiarskiej, uczęszczała także na tajne komplety. Zdała małą maturę i poszła do liceum, do klasy przyrodniczej ponownie w szkole im. Aleksandry Piłsudskiej, gdzie zdała maturę w 1944 roku i dostała się na tajne studia chemiczne na Politechnice. Jednocześnie jako harcerka zaangażowała się w działalność konspiracyjną (ps. „Przyjaciel”; m.in. rozwoziła „Biuletyn Informacyjny”), przeszła szkolenia z obsługi broni oraz z łączności. Należała do żoliborskiego 228. plutonu obwodu „Żywiciel”, jej dowódcą by por. Józef Krzeski ps. „Słuchawka”. Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka na Żoliborzu wraz ze swoim narzeczonym, Stanisławem Wernerem. Wraz z rodziną opuściła Warszawę po upadku powstania razem z ludnością cywilną. Udało im się uciec i przedostać do Brwinowa.
Marta Werner pod koniec wojny rozpoczęła studia na Wydziale Chemii Politechniki Łódzkiej. W 1946 roku wyszła za mąż za Stanisława Wernera. Przeprowadzili się do Poznania, gdzie ukończyła studia. Po kilku latach przenieśli się na stałe do Brwinowa. Marta Werner pracowała w Państwowym Wydawnictwie Naukowym, jako starszy asystent w Instytucie Chemii, następnie wiele lat w radiu prowadziła szkolne audycje z zakresu chemii. Przez rok towarzyszyła mężowi w Tunezji, dokąd wyjechał na dwa lata do pracy. Po powrocie otrzymała pracę w placówkach handlu zagranicznego (Polimex-Cekop). Przed emeryturą pracowała w Wydawnictwach Naukowo-Technicznych (od 1961 roku Państwowych Wydawnictwach Technicznych, opracowywała słowniki i leksykony z dziedziny chemii). Działała w Solidarności, m.in. kolportowała prasę.
Zmarła 16 listopada 2012.
Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w 2012 roku w Brwinowie, sygnatura AHM_2725.
We wrześniu 1939 Marta Werner razem z ciotecznym rodzeństwem została wysłana do swojej ciotki, Jadwigi Werner, do Brwinowa. Po powrocie do Warszawy kontynuowała naukę w szkole dziewiarskiej, uczęszczała także na tajne komplety. Zdała małą maturę i poszła do liceum, do klasy przyrodniczej ponownie w szkole im. Aleksandry Piłsudskiej, gdzie zdała maturę w 1944 roku i dostała się na tajne studia chemiczne na Politechnice. Jednocześnie jako harcerka zaangażowała się w działalność konspiracyjną (ps. „Przyjaciel”; m.in. rozwoziła „Biuletyn Informacyjny”), przeszła szkolenia z obsługi broni oraz z łączności. Należała do żoliborskiego 228. plutonu obwodu „Żywiciel”, jej dowódcą by por. Józef Krzeski ps. „Słuchawka”. Brała udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka na Żoliborzu wraz ze swoim narzeczonym, Stanisławem Wernerem. Wraz z rodziną opuściła Warszawę po upadku powstania razem z ludnością cywilną. Udało im się uciec i przedostać do Brwinowa.
Marta Werner pod koniec wojny rozpoczęła studia na Wydziale Chemii Politechniki Łódzkiej. W 1946 roku wyszła za mąż za Stanisława Wernera. Przeprowadzili się do Poznania, gdzie ukończyła studia. Po kilku latach przenieśli się na stałe do Brwinowa. Marta Werner pracowała w Państwowym Wydawnictwie Naukowym, jako starszy asystent w Instytucie Chemii, następnie wiele lat w radiu prowadziła szkolne audycje z zakresu chemii. Przez rok towarzyszyła mężowi w Tunezji, dokąd wyjechał na dwa lata do pracy. Po powrocie otrzymała pracę w placówkach handlu zagranicznego (Polimex-Cekop). Przed emeryturą pracowała w Wydawnictwach Naukowo-Technicznych (od 1961 roku Państwowych Wydawnictwach Technicznych, opracowywała słowniki i leksykony z dziedziny chemii). Działała w Solidarności, m.in. kolportowała prasę.
Zmarła 16 listopada 2012.
Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w 2012 roku w Brwinowie, sygnatura AHM_2725.
Marta Werner - galeria
