Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Mieczysław Wierzbowski - biogram
Urodził się w Grodnie 24 września 1921 jak starsze z dwojga dzieci Jadwigi z Tarasewiczów i Ksawerego Wierzbowskich. Ojciec był weteranem I wojny światowej, walczył w armii carskiej, po 1918 roku został w Wojsku Polskim.
Mieczysław Wierzbowski edukację rozpoczął w szkole prowadzonej przez siostry nazaretanki w Grodnie, jednak po roku z powodu słabego zdrowia przeniesiono go do nauczania domowego. Naukę na poziomie gimnazjalnym odbywał przez rok w gimnazjum przy ul. Akademickiej, w którym nauczał m.in. Paweł Jasienica. W 1932 roku rodzina Wierzbowskich przeniosła się do Sarn, gdzie ojciec objął stanowisko dowódcy batalionu 50. Pułku Piechoty. W 1934 roku Mieczysław Wierzbowski został uczniem Korpusu Kadetów we Lwowie, który ukończył w 1939 roku. W tym samym roku odbył rejs szkoleniowy „Zawiszą Czarnym” pod kapitanem gen. Mariuszem Zaruskim.
Wraz z początkiem II wojny światowej rodzina Wierzbowskich znalazła się w Radomiu. W styczniu 1940 Mieczysław Wierzbowski wraz z ojcem zostali aresztowani przez gestapo. W kwietniu 1941 zostali zwolnieni z aresztu i jesienią Mieczysław Wierzbowski przeniósł się do wujostwa do Warszawy, gdzie rozpoczął studia w Szkole Inżynierskiej im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda na wydziale elektrycznym. Na studiach został włączony w działania podziemia zbrojnego AK (batalion „Kiliński”). Został skierowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”, gdzie skończył kurs podchorążych. Po ukończeniu dwuletniej nauki w Szkole Wawelberga powrócił na jesieni 1943 roku do Radomia, gdzie został przydzielony do korpusu AK „Jodła” w okręgu kieleckim. Równocześnie pracował w warsztacie naprawy silników elektrycznych. W sierpniu 1944 otrzymał rozkaz wymarszu na zachód. Połączył się z oddziałem partyzantów, który następnie dołączył do 25. Pułku Piechoty AK, idącego na pomoc Warszawie.
W 1946 roku Mieczysław Wierzbowski zrobił dyplom inżyniera na wydziale elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Rok później ożenił się z Bogusławą Bilicz. Oboje byli aktywnymi członkami grupy Sodalicji Mariańskiej prowadzonej przez o. Aleksandra Kisiela SJ przy kościele św. Andrzeja Boboli w Warszawie, aż do jej likwidacji w 1949 roku. Mieczysław Wierzbowski po wojnie odbył praktykę jako technik na budowie w prywatnej firmie. Przez krótki okres był zatrudniony w wydziale technicznym kancelarii cywilnej prezydenta Bieruta w gmachu Rady Państwa w Alejach Ujazdowskich. Następnie podjął pracę w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego „Bistyp”. Pełnił funkcję sekretarza w Polskim Komitecie Oświetleniowym.
Mieczysław i Bogusława Wierzbowscy byli członkami sekcji rodzin warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, przystąpili również do ruchu „Focolari”. Utrzymywali kontakty z katolikami niemieckimi związanymi z organizacją „Znak Pokuty” (Aktion Sühnezeichen-Friedensdienste). W 1980 roku Mieczysław Wierzbowski przeszedł na emeryturę. W latach 1983–1984 spędził siedem miesięcy jako inżynier kontraktowy w Syrii.
Zmarł 5 marca 2021.
Rozmowę audio nagrała Monika Ciosek w latach 2010–2011 w Warszawie, sygnatura AHM_2263.
Mieczysław Wierzbowski edukację rozpoczął w szkole prowadzonej przez siostry nazaretanki w Grodnie, jednak po roku z powodu słabego zdrowia przeniesiono go do nauczania domowego. Naukę na poziomie gimnazjalnym odbywał przez rok w gimnazjum przy ul. Akademickiej, w którym nauczał m.in. Paweł Jasienica. W 1932 roku rodzina Wierzbowskich przeniosła się do Sarn, gdzie ojciec objął stanowisko dowódcy batalionu 50. Pułku Piechoty. W 1934 roku Mieczysław Wierzbowski został uczniem Korpusu Kadetów we Lwowie, który ukończył w 1939 roku. W tym samym roku odbył rejs szkoleniowy „Zawiszą Czarnym” pod kapitanem gen. Mariuszem Zaruskim.
Wraz z początkiem II wojny światowej rodzina Wierzbowskich znalazła się w Radomiu. W styczniu 1940 Mieczysław Wierzbowski wraz z ojcem zostali aresztowani przez gestapo. W kwietniu 1941 zostali zwolnieni z aresztu i jesienią Mieczysław Wierzbowski przeniósł się do wujostwa do Warszawy, gdzie rozpoczął studia w Szkole Inżynierskiej im. Hipolita Wawelberga i Stanisława Rotwanda na wydziale elektrycznym. Na studiach został włączony w działania podziemia zbrojnego AK (batalion „Kiliński”). Został skierowany do Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”, gdzie skończył kurs podchorążych. Po ukończeniu dwuletniej nauki w Szkole Wawelberga powrócił na jesieni 1943 roku do Radomia, gdzie został przydzielony do korpusu AK „Jodła” w okręgu kieleckim. Równocześnie pracował w warsztacie naprawy silników elektrycznych. W sierpniu 1944 otrzymał rozkaz wymarszu na zachód. Połączył się z oddziałem partyzantów, który następnie dołączył do 25. Pułku Piechoty AK, idącego na pomoc Warszawie.
W 1946 roku Mieczysław Wierzbowski zrobił dyplom inżyniera na wydziale elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Rok później ożenił się z Bogusławą Bilicz. Oboje byli aktywnymi członkami grupy Sodalicji Mariańskiej prowadzonej przez o. Aleksandra Kisiela SJ przy kościele św. Andrzeja Boboli w Warszawie, aż do jej likwidacji w 1949 roku. Mieczysław Wierzbowski po wojnie odbył praktykę jako technik na budowie w prywatnej firmie. Przez krótki okres był zatrudniony w wydziale technicznym kancelarii cywilnej prezydenta Bieruta w gmachu Rady Państwa w Alejach Ujazdowskich. Następnie podjął pracę w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego „Bistyp”. Pełnił funkcję sekretarza w Polskim Komitecie Oświetleniowym.
Mieczysław i Bogusława Wierzbowscy byli członkami sekcji rodzin warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, przystąpili również do ruchu „Focolari”. Utrzymywali kontakty z katolikami niemieckimi związanymi z organizacją „Znak Pokuty” (Aktion Sühnezeichen-Friedensdienste). W 1980 roku Mieczysław Wierzbowski przeszedł na emeryturę. W latach 1983–1984 spędził siedem miesięcy jako inżynier kontraktowy w Syrii.
Zmarł 5 marca 2021.
Rozmowę audio nagrała Monika Ciosek w latach 2010–2011 w Warszawie, sygnatura AHM_2263.
Mieczysław Wierzbowski - galeria
