Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Monika Warneńska - biogram
Urodziła się 4 marca 1922 w Myszkowie jako Kazimiera Kosińska. Miała starszego brata, ich rodzice byli nauczycielami. W 1925 roku cała rodzina przeniosła się do Sosnowca, gdzie Monika Warneńska rozpoczęła edukację szkolną. Należała do harcerstwa. W momencie wybuchu II wojny światowej była uczennicą liceum, aktywnie działającą w międzyszkolnym miesięczniku „Młodzi Idą”. Cały okres okupacji spędziła w Sosnowcu, gdzie na tajnych kompletach przygotowała się do matury, jednak nie miała możliwości zdania jej podczas wojny. Otrzymała skierowanie z Arbeitsamtu do pracy w Niemieckim Biurze Ochrony Mienia.
W marcu 1945 przeniosła się na stałe do Warszawy, gdzie otrzymała ofertę pracy w Departamencie Literatury Ministerstwa Kultury i Sztuki. Maturę zdała w liceum im. M. Curie-Skłodowskiej na Saskiej Kępie. Następnie podjęła studia z historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, których nie dokończyła po otrzymaniu absolutorium. Po zakończeniu pracy w ministerstwie latem 1945 rozpoczęła pracę jako dziennikarka w pismach „Walka Młodych” i „Polska Zbrojna”. W sierpniu tego roku wyszła za mąż za Czesława Jelonkiewicza. Jako poetka zadebiutowała pod własnym nazwiskiem jako Kazimiera Kosińska, później publikowała pod pseudonimem literackim Monika Warneńska. W 1951 roku wydała swoją pierwszą książkę pt. „Czerwona Kokarda”. Rok później wstąpiła do Związku Literatów.
W związku z pracą reportażystki i pisarki odbyła liczne wyjazdy zagraniczne. W pierwszą podróż wyjechała do Korei w 1954 roku. Podczas kolejnych zwiedziła m.in. ZSRR, Chiny, Kambodżę, Laos, Iran, Izrael, Pakistan, Europę Zachodnią, Kubę, Peru, Boliwię, Gwatemalę, Meksyk, Indie. Wielokrotnie była w Wietnamie, o którym w latach 60. i 70. pisała reportaże wojenne. W 1965 roku udało jej się dostać na tereny kontrolowane przez Wietkong. Pod koniec lat 60. odeszła z „Trybuny Ludu”, w której pracowała 13 lat. Następnie podjęła pracę w Agencji Robotniczej, a później w tygodniku „Perspektywy”, do którego pisała aż do przejścia na emeryturę w 1990 roku. Monika Warneńska zmarła 9 kwietnia 2010 w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Katarzyna Regulska w 2009 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1625.
W marcu 1945 przeniosła się na stałe do Warszawy, gdzie otrzymała ofertę pracy w Departamencie Literatury Ministerstwa Kultury i Sztuki. Maturę zdała w liceum im. M. Curie-Skłodowskiej na Saskiej Kępie. Następnie podjęła studia z historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, których nie dokończyła po otrzymaniu absolutorium. Po zakończeniu pracy w ministerstwie latem 1945 rozpoczęła pracę jako dziennikarka w pismach „Walka Młodych” i „Polska Zbrojna”. W sierpniu tego roku wyszła za mąż za Czesława Jelonkiewicza. Jako poetka zadebiutowała pod własnym nazwiskiem jako Kazimiera Kosińska, później publikowała pod pseudonimem literackim Monika Warneńska. W 1951 roku wydała swoją pierwszą książkę pt. „Czerwona Kokarda”. Rok później wstąpiła do Związku Literatów.
W związku z pracą reportażystki i pisarki odbyła liczne wyjazdy zagraniczne. W pierwszą podróż wyjechała do Korei w 1954 roku. Podczas kolejnych zwiedziła m.in. ZSRR, Chiny, Kambodżę, Laos, Iran, Izrael, Pakistan, Europę Zachodnią, Kubę, Peru, Boliwię, Gwatemalę, Meksyk, Indie. Wielokrotnie była w Wietnamie, o którym w latach 60. i 70. pisała reportaże wojenne. W 1965 roku udało jej się dostać na tereny kontrolowane przez Wietkong. Pod koniec lat 60. odeszła z „Trybuny Ludu”, w której pracowała 13 lat. Następnie podjęła pracę w Agencji Robotniczej, a później w tygodniku „Perspektywy”, do którego pisała aż do przejścia na emeryturę w 1990 roku. Monika Warneńska zmarła 9 kwietnia 2010 w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Katarzyna Regulska w 2009 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1625.
Monika Warneńska - galeria
