Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Zofia Kamińska - biogram
Urodziła się 22 lutego 1933 w Warszawie. Jej ojciec był właścicielem sklepu spożywczego przy ul. Złotopolskiej na Targówku. Rodzina mieszkała w tym samym budynku, utrzymywała się z handlu. Zofia Kamińska miała młodszego brata, urodzonego tuż przed wybuchem wojny. Wybuch wojny opóźnił rozpoczęcie przez nią nauki. Od 1940 roku uczęszczała do szkoły powszechnej, w czasie okupacji ukończyła pięć klas. Nauczyciele realizowali oficjalny program, a nieoficjalnie uczyli także języka polskiego, geografii i historii Polski.
Ojciec Zofii Kamińskiej we wrześniu 1939 został powołany do wojska i dostał się do niewoli niemieckiej, z której wrócił do domu dopiero po zakończeniu wojny. W czasie okupacji rodzinę utrzymywała matka, prowadząc rodzinny sklep spożywczy. Zofia Kamińska pomagała jej, m.in. nosząc dokumenty do urzędów i robiąc zakupy dla domu.
Po upadku powstania warszawskiego Zofia Kamińska obserwowała z Targówka niszczenie przez Niemców budynków po drugiej stronie Wisły. Szczegółowo opisuje wkroczenie wojsk radzieckich i polskich do Warszawy na jesieni 1944. Zapamiętała także wygląd zrujnowanej stolicy w pierwszych miesiącach 1945 roku.
Po zakończeniu wojny Zofia Kamińska kontynuowała edukację w szkole powszechnej, następnie ukończyła liceum przy ul. Oszmiańskiej. W tym czasie w wyniku polityki komunistycznych władz, tzw. „bitwy o handel”, jej ojciec został zmuszony do zamknięcia sklepu. Po maturze Zofia Kamińska planowała studiować dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, jednak dwukrotnie nie została przyjęta ze względu na pochodzenie społeczne. Udało jej się dostać na studia dopiero za trzecim razem, w 1953 roku. W czasie studiów jako dziennikarka współpracowała z prasą, przede wszystkim z „Przyjaciółką”. Po ukończeniu nauki pracowała m.in. w Agencji Robotniczej. Następnie została zatrudniona w redakcji „Kobiety i Życia”, gdzie pozostała aż do przejścia na emeryturę. Przeszła przez wszystkie szczeble dziennikarskiej kariery: była publicystką, kierownikiem działu, sekretarzem redakcji, a w 1991 roku została redaktorem naczelnym.
Rozmowę audio nagrała Katarzyna Madoń-Mitzner w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_WpW_0226.
Ojciec Zofii Kamińskiej we wrześniu 1939 został powołany do wojska i dostał się do niewoli niemieckiej, z której wrócił do domu dopiero po zakończeniu wojny. W czasie okupacji rodzinę utrzymywała matka, prowadząc rodzinny sklep spożywczy. Zofia Kamińska pomagała jej, m.in. nosząc dokumenty do urzędów i robiąc zakupy dla domu.
Po upadku powstania warszawskiego Zofia Kamińska obserwowała z Targówka niszczenie przez Niemców budynków po drugiej stronie Wisły. Szczegółowo opisuje wkroczenie wojsk radzieckich i polskich do Warszawy na jesieni 1944. Zapamiętała także wygląd zrujnowanej stolicy w pierwszych miesiącach 1945 roku.
Po zakończeniu wojny Zofia Kamińska kontynuowała edukację w szkole powszechnej, następnie ukończyła liceum przy ul. Oszmiańskiej. W tym czasie w wyniku polityki komunistycznych władz, tzw. „bitwy o handel”, jej ojciec został zmuszony do zamknięcia sklepu. Po maturze Zofia Kamińska planowała studiować dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim, jednak dwukrotnie nie została przyjęta ze względu na pochodzenie społeczne. Udało jej się dostać na studia dopiero za trzecim razem, w 1953 roku. W czasie studiów jako dziennikarka współpracowała z prasą, przede wszystkim z „Przyjaciółką”. Po ukończeniu nauki pracowała m.in. w Agencji Robotniczej. Następnie została zatrudniona w redakcji „Kobiety i Życia”, gdzie pozostała aż do przejścia na emeryturę. Przeszła przez wszystkie szczeble dziennikarskiej kariery: była publicystką, kierownikiem działu, sekretarzem redakcji, a w 1991 roku została redaktorem naczelnym.
Rozmowę audio nagrała Katarzyna Madoń-Mitzner w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_WpW_0226.
Zofia Kamińska - galeria
