- strona główna
- zaloguj się
- projekty specjalne
- wyszukaj
- świadkowie
- galeria
- dla nauczycieli
- o projekcie
Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Władysław Kornblum
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Magdalena Stopa: Dziś jest 12 styczeń 2011 rok, jesteśmy w Tel Awiwie, nagrywam wspomnienia pana Władysława Kornbluma. Moje nazwisko Magdalena Stopa.
Władysław Kornblum: To zaczynamy. Urodziłem się 22 sierpnia 1932 roku w Warszawie. Wiem, że moi rodzice się też urodzili w Warszawie. Właściwie mama się urodziła w Warszawie, ale ojciec się urodził na Powązkach, które były właściwie wtedy dalekim przedmieściem. Dzisiaj to jest część Warszawy. Wszystkie ciotki i wszyscy się urodzili w Warszawie, i kuzynostwo i tak dalej. Miałem tylko jedną ciotkę, która była, mieszkała w Zduńskiej Woli, to była najstarsza siostra mamy. Cała reszta mieszkała w Warszawie. Ja się urodziłem w takim szpitaliku dziecięcym, między Śliską a Sienną, zapomniałem, jak się to nazywa dzisiaj, ale to przetrwało, to istnieje. A mieszkaliśmy właśnie na Śliskiej 42. Śliska była ulicą raczej w dzielnicy żydowskiej. Dochodziła aż do Twardej bodajże. Na ile ja pamiętam, ostatni numer to był 56.
No i tam spędziłem najmłodsze lata. Nawet skończyłem pierwszą klasę szkoły powszechnej, żydowskiej. Moi rodzice byli, szczególnie mama, byli bundowcami. Nie wiem, czy pani wie, co to jest Bund. Bund to była taka ogromna partia żydowska socjalistyczna, która była bardzo daleka od religii, bardzo niereligijna i też niekomunistyczna i niesyjonistyczna. Ja mało wiedziałem, ale wiedziałem, że rodzice byli bundowcami, a szczególnie mama. Po wojnie się dowiedziałem, bo dwie siostry mamy mieszkały w Paryżu i one przeżyły wojnę. Też siostrzenice mojej mamy przeżyły wojnę w Paryżu. I od nich, od tej rodziny dużo starszej ode mnie, się dowiedziałem, że mama jako młoda dziewczyna, jako młoda panna, pracowała u Korczaka, była freblanką. Nie wiem, dzisiaj się nie używa tego słowa, ale pani wie, co to jest freblanka.
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Władysław Kornblum - biogram
Urodził się 22 sierpnia 1932 w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako młodszy z dwóch synów Salomona i Lei Kornblumów. Matka przed wyjściem za mąż pracowała jako przedszkolanka u Janusza Korczaka, po ślubie prowadziła sklep gorseciarski. Ojciec pisał artykuły i książki w jidysz, jednocześnie prowadził warsztat, w którym wytwarzał galanterię skórzaną. Rodzice należeli do Bundu, w domu mówiło się po polsku.
Przez pierwsze lata Władysław Kornblum mieszkał w domu rodzinnym na ul. Śliskiej. Przed wybuchem wojny rodzina przeniosła się na ul. Niską do mieszkania należącego do wuja, zamożnego właściciela piekarni. Władysław Kornblum pierwszą klasę skończył w szkole żydowskiej, podczas okupacji kontynuował naukę w polskiej szkole powszechnej i na prywatnych lekcjach. Do czerwca 1942 ukończył cztery klasy. W lipcu 1942, kiedy Niemcy zaczęli wywozić mieszkańców getta do obozu zagłady w Treblince, całej rodzinie udało się uciec z Umschlagplatzu dzięki protekcji wuja. Rodzice i brat zaczęli wtedy pracować w szopie. Pod koniec sierpnia matka została wywieziona do Treblinki, a ojciec ukrył się z synami w kryjówce obok piekarni wuja.
W grudniu 1942 Władysław Kornblum został wyprowadzony z getta i ukryty na Pradze. Rodzina, u której zamieszkał, była bardzo uboga i skonfliktowana. Cierpiał głód, mieszkał w drewnianej komórce na podwórku. Po upadku powstania warszawskiego trafił do polskiego domu dziecka.
Po wojnie odnalazł brata i kuzynkę, jedynych członków rodziny, którzy przeżyli wojnę. Zamieszkał z kuzynką w Łodzi, gdzie skończył szóstą klasę. Potem przeniósł się do żydowskiego domu dziecka w Otwocku, blisko brata, który leczył się w sanatorium na gruźlicę. Tam kontynuował naukę w gimnazjum. Następnie razem z całym domem dziecka wyjechał na Dolny Śląsk, a stamtąd do Francji i w 1948 roku do Palestyny. Zamieszkał w galilejskim kibucu, rozpoczął naukę hebrajskiego. Ponieważ jednak chciał się dalej uczyć, opuścił kibuc i zamieszkał w Tel Awiwie u dalekiej krewnej. Rozpoczął pracę w banku, jednocześnie ucząc się eksternistycznie do matury, a potem studiując wieczorowo ekonomię. Stopniowo awansował w pracy, osiągnął wysokie stanowiska. Przeszedł na emeryturę w 1987 roku. Na emeryturze pracował w filii banku PKO, dzięki czemu mógł regularnie jeździć do Polski. Był wiceprzewodniczącym Związku Żydów Warszawskich, działał też w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Izraelskiej i w Izbie Handlowej Izrael-Polska.
Władysław Kornblum ożenił się w Izraelu z koleżanką z żydowskiego domu dziecka w Otwocku, Haliną Sztarkman. Mieli dwie córki.
Zmarł w 2012 roku.
Rozmowę audio nagrała Magdalena Stopa w 2011 roku w Tel Awiwie, sygnatura AHM_ 2202.
W wywiadzie bierze udział Halina Kornblum, żona Władysława Kornbluma.
Przez pierwsze lata Władysław Kornblum mieszkał w domu rodzinnym na ul. Śliskiej. Przed wybuchem wojny rodzina przeniosła się na ul. Niską do mieszkania należącego do wuja, zamożnego właściciela piekarni. Władysław Kornblum pierwszą klasę skończył w szkole żydowskiej, podczas okupacji kontynuował naukę w polskiej szkole powszechnej i na prywatnych lekcjach. Do czerwca 1942 ukończył cztery klasy. W lipcu 1942, kiedy Niemcy zaczęli wywozić mieszkańców getta do obozu zagłady w Treblince, całej rodzinie udało się uciec z Umschlagplatzu dzięki protekcji wuja. Rodzice i brat zaczęli wtedy pracować w szopie. Pod koniec sierpnia matka została wywieziona do Treblinki, a ojciec ukrył się z synami w kryjówce obok piekarni wuja.
W grudniu 1942 Władysław Kornblum został wyprowadzony z getta i ukryty na Pradze. Rodzina, u której zamieszkał, była bardzo uboga i skonfliktowana. Cierpiał głód, mieszkał w drewnianej komórce na podwórku. Po upadku powstania warszawskiego trafił do polskiego domu dziecka.
Po wojnie odnalazł brata i kuzynkę, jedynych członków rodziny, którzy przeżyli wojnę. Zamieszkał z kuzynką w Łodzi, gdzie skończył szóstą klasę. Potem przeniósł się do żydowskiego domu dziecka w Otwocku, blisko brata, który leczył się w sanatorium na gruźlicę. Tam kontynuował naukę w gimnazjum. Następnie razem z całym domem dziecka wyjechał na Dolny Śląsk, a stamtąd do Francji i w 1948 roku do Palestyny. Zamieszkał w galilejskim kibucu, rozpoczął naukę hebrajskiego. Ponieważ jednak chciał się dalej uczyć, opuścił kibuc i zamieszkał w Tel Awiwie u dalekiej krewnej. Rozpoczął pracę w banku, jednocześnie ucząc się eksternistycznie do matury, a potem studiując wieczorowo ekonomię. Stopniowo awansował w pracy, osiągnął wysokie stanowiska. Przeszedł na emeryturę w 1987 roku. Na emeryturze pracował w filii banku PKO, dzięki czemu mógł regularnie jeździć do Polski. Był wiceprzewodniczącym Związku Żydów Warszawskich, działał też w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Izraelskiej i w Izbie Handlowej Izrael-Polska.
Władysław Kornblum ożenił się w Izraelu z koleżanką z żydowskiego domu dziecka w Otwocku, Haliną Sztarkman. Mieli dwie córki.
Zmarł w 2012 roku.
Rozmowę audio nagrała Magdalena Stopa w 2011 roku w Tel Awiwie, sygnatura AHM_ 2202.
W wywiadzie bierze udział Halina Kornblum, żona Władysława Kornbluma.
