Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Władysław Kornblum - biogram
Urodził się 22 sierpnia 1932 w Warszawie w rodzinie żydowskiej, jako młodszy z dwóch synów Salomona i Lei Kornblumów. Matka przed wyjściem za mąż pracowała jako przedszkolanka u Janusza Korczaka, po ślubie prowadziła sklep gorseciarski. Ojciec pisał artykuły i książki w jidysz, jednocześnie prowadził warsztat, w którym wytwarzał galanterię skórzaną. Rodzice należeli do Bundu, w domu mówiło się po polsku.
Przez pierwsze lata Władysław Kornblum mieszkał w domu rodzinnym na ul. Śliskiej. Przed wybuchem wojny rodzina przeniosła się na ul. Niską do mieszkania należącego do wuja, zamożnego właściciela piekarni. Władysław Kornblum pierwszą klasę skończył w szkole żydowskiej, podczas okupacji kontynuował naukę w polskiej szkole powszechnej i na prywatnych lekcjach. Do czerwca 1942 ukończył cztery klasy. W lipcu 1942, kiedy Niemcy zaczęli wywozić mieszkańców getta do obozu zagłady w Treblince, całej rodzinie udało się uciec z Umschlagplatzu dzięki protekcji wuja. Rodzice i brat zaczęli wtedy pracować w szopie. Pod koniec sierpnia matka została wywieziona do Treblinki, a ojciec ukrył się z synami w kryjówce obok piekarni wuja.
W grudniu 1942 Władysław Kornblum został wyprowadzony z getta i ukryty na Pradze. Rodzina, u której zamieszkał, była bardzo uboga i skonfliktowana. Cierpiał głód, mieszkał w drewnianej komórce na podwórku. Po upadku powstania warszawskiego trafił do polskiego domu dziecka.
Po wojnie odnalazł brata i kuzynkę, jedynych członków rodziny, którzy przeżyli wojnę. Zamieszkał z kuzynką w Łodzi, gdzie skończył szóstą klasę. Potem przeniósł się do żydowskiego domu dziecka w Otwocku, blisko brata, który leczył się w sanatorium na gruźlicę. Tam kontynuował naukę w gimnazjum. Następnie razem z całym domem dziecka wyjechał na Dolny Śląsk, a stamtąd do Francji i w 1948 roku do Palestyny. Zamieszkał w galilejskim kibucu, rozpoczął naukę hebrajskiego. Ponieważ jednak chciał się dalej uczyć, opuścił kibuc i zamieszkał w Tel Awiwie u dalekiej krewnej. Rozpoczął pracę w banku, jednocześnie ucząc się eksternistycznie do matury, a potem studiując wieczorowo ekonomię. Stopniowo awansował w pracy, osiągnął wysokie stanowiska. Przeszedł na emeryturę w 1987 roku. Na emeryturze pracował w filii banku PKO, dzięki czemu mógł regularnie jeździć do Polski. Był wiceprzewodniczącym Związku Żydów Warszawskich, działał też w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Izraelskiej i w Izbie Handlowej Izrael-Polska.
Władysław Kornblum ożenił się w Izraelu z koleżanką z żydowskiego domu dziecka w Otwocku, Haliną Sztarkman. Mieli dwie córki.
Zmarł w 2012 roku.
Rozmowę audio nagrała Magdalena Stopa w 2011 roku w Tel Awiwie, sygnatura AHM_ 2202.
W wywiadzie bierze udział Halina Kornblum, żona Władysława Kornbluma.
Przez pierwsze lata Władysław Kornblum mieszkał w domu rodzinnym na ul. Śliskiej. Przed wybuchem wojny rodzina przeniosła się na ul. Niską do mieszkania należącego do wuja, zamożnego właściciela piekarni. Władysław Kornblum pierwszą klasę skończył w szkole żydowskiej, podczas okupacji kontynuował naukę w polskiej szkole powszechnej i na prywatnych lekcjach. Do czerwca 1942 ukończył cztery klasy. W lipcu 1942, kiedy Niemcy zaczęli wywozić mieszkańców getta do obozu zagłady w Treblince, całej rodzinie udało się uciec z Umschlagplatzu dzięki protekcji wuja. Rodzice i brat zaczęli wtedy pracować w szopie. Pod koniec sierpnia matka została wywieziona do Treblinki, a ojciec ukrył się z synami w kryjówce obok piekarni wuja.
W grudniu 1942 Władysław Kornblum został wyprowadzony z getta i ukryty na Pradze. Rodzina, u której zamieszkał, była bardzo uboga i skonfliktowana. Cierpiał głód, mieszkał w drewnianej komórce na podwórku. Po upadku powstania warszawskiego trafił do polskiego domu dziecka.
Po wojnie odnalazł brata i kuzynkę, jedynych członków rodziny, którzy przeżyli wojnę. Zamieszkał z kuzynką w Łodzi, gdzie skończył szóstą klasę. Potem przeniósł się do żydowskiego domu dziecka w Otwocku, blisko brata, który leczył się w sanatorium na gruźlicę. Tam kontynuował naukę w gimnazjum. Następnie razem z całym domem dziecka wyjechał na Dolny Śląsk, a stamtąd do Francji i w 1948 roku do Palestyny. Zamieszkał w galilejskim kibucu, rozpoczął naukę hebrajskiego. Ponieważ jednak chciał się dalej uczyć, opuścił kibuc i zamieszkał w Tel Awiwie u dalekiej krewnej. Rozpoczął pracę w banku, jednocześnie ucząc się eksternistycznie do matury, a potem studiując wieczorowo ekonomię. Stopniowo awansował w pracy, osiągnął wysokie stanowiska. Przeszedł na emeryturę w 1987 roku. Na emeryturze pracował w filii banku PKO, dzięki czemu mógł regularnie jeździć do Polski. Był wiceprzewodniczącym Związku Żydów Warszawskich, działał też w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Izraelskiej i w Izbie Handlowej Izrael-Polska.
Władysław Kornblum ożenił się w Izraelu z koleżanką z żydowskiego domu dziecka w Otwocku, Haliną Sztarkman. Mieli dwie córki.
Zmarł w 2012 roku.
Rozmowę audio nagrała Magdalena Stopa w 2011 roku w Tel Awiwie, sygnatura AHM_ 2202.
W wywiadzie bierze udział Halina Kornblum, żona Władysława Kornbluma.
Władysław Kornblum - galeria
