Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Ewa Kowalska - biogram
Urodziła się 27 czerwca 1929 w Warszawie. Jej ojciec był dyrektorem fabryki Państwowych Zakładów Lotniczych na Okęciu. Dzieciństwo spędziła w rodzinnej willi w Komorowie, skąd codziennie dojeżdżała do Szkoły Podstawowej im. Wandy z Posseltów Szachtmajerowej w Warszawie.
Po wybuchu II wojny Ewa Kowalska kontynuowała naukę na tajnych kompletach w mieszkaniu dyrektorki szkoły. Ojciec Ewy Kowalskiej, jako znany inżynier, był regularnie nakłaniany przez Niemców do współpracy (nigdy jej nie podjął). Jej starszy brat, Władysław Łoziński, działał w konspiracji, zginął 5 sierpnia 1944. W 1943 roku Ewa Kowalska podjęła działalność w drużynie Czerwonego Krzyża. Opiekowała się chorymi w transportach po upadku powstania warszawskiego, a także pomagała w organizowaniu ucieczek z pociągów. W 1945 roku straciła ojca. Aresztowany i osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, został zamordowany tuż przed wyzwoleniem obozu.
W 1949 roku Ewa Kowalska wyszła za mąż. W dniu ślubu mąż został aresztowany przez pracowników Urzędu Bezpieczeństwa i zamknięty na kilka miesięcy w więzieniu na ul. Koszykowej. Po opuszczeniu więzienia miał trudności ze znalezieniem pracy, w latach 50. został zatrudniony w Polskiej Agencji Prasowej. Ewa Kowalska podjęła studia w Wyższej Szkole Higieny Psychicznej. Po zamknięciu szkoły przez władze w 1950 roku pracowała do emerytury w urzędzie kontroli budownictwa spółdzielczego. Mieszka w Warszawie.
Po wybuchu II wojny Ewa Kowalska kontynuowała naukę na tajnych kompletach w mieszkaniu dyrektorki szkoły. Ojciec Ewy Kowalskiej, jako znany inżynier, był regularnie nakłaniany przez Niemców do współpracy (nigdy jej nie podjął). Jej starszy brat, Władysław Łoziński, działał w konspiracji, zginął 5 sierpnia 1944. W 1943 roku Ewa Kowalska podjęła działalność w drużynie Czerwonego Krzyża. Opiekowała się chorymi w transportach po upadku powstania warszawskiego, a także pomagała w organizowaniu ucieczek z pociągów. W 1945 roku straciła ojca. Aresztowany i osadzony w niemieckim obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie, został zamordowany tuż przed wyzwoleniem obozu.
W 1949 roku Ewa Kowalska wyszła za mąż. W dniu ślubu mąż został aresztowany przez pracowników Urzędu Bezpieczeństwa i zamknięty na kilka miesięcy w więzieniu na ul. Koszykowej. Po opuszczeniu więzienia miał trudności ze znalezieniem pracy, w latach 50. został zatrudniony w Polskiej Agencji Prasowej. Ewa Kowalska podjęła studia w Wyższej Szkole Higieny Psychicznej. Po zamknięciu szkoły przez władze w 1950 roku pracowała do emerytury w urzędzie kontroli budownictwa spółdzielczego. Mieszka w Warszawie.
Rozmowę audio nagrała Zofia Stopa w 2011 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2553.
Ewa Kowalska - galeria
