Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Lech Sedlaczek - biogram
Urodził się 6 czerwca 1923 w Kutnie jako drugie z trojga dzieci Ireny z domu Sośnickiej i Kazimierza Sedlaczka. Matka pochodziła z zubożałej szlachty spod Lublina, ojciec był synem Morawianina, który osiadł we Lwowie. Brat ojca, Stanisław Sedlaczek, współtworzył Harcerstwo Polskie. Ojciec w niepodległej Polsce był oficerem żandarmerii, później Wojska Polskiego w 65 Pułku Piechoty w Grudziądzu. Rodzina w związku z jego służbą często się przeprowadzała. Lech Sedlaczek rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Gniewie, kontynuował ją w gimnazjum im. Jana Sobieskiego w Grudziądzu; należał do harcerstwa. Po przejściu ojca na emeryturę rodzina zamieszkała w Ożarowie pod Warszawą.
Po wybuchu wojny Lech Sedlaczek uczył się na tajnych kompletach prowadzonych przez siostry urszulanki. W 1941 roku podjął działalność konspiracyjną, najpierw w łączności, następnie w plutonie saperów VII Rejonu AK „Jaworzyn”, przybierając pseudonim Hak. Po wybuchu powstania warszawskiego przedostał się do oddziałów AK w Kampinosie. Przyjmował zrzuty z zaopatrzeniem, był w oddziale „Jerzyków” z dostawą broni dla powstańców. Po bitwie pod Jaktorowem we wrześniu 1944 został wywieziony do stalagu Altengrabow, a następnie do Magdeburga, gdzie pracował przy reperowaniu torów kolejowych. 12 kwietnia 1945 w związku ze zbliżaniem się frontu został ewakuowany razem z innymi jeńcami do pobliskiego Colbitz, dokąd następnego dnia wkroczyli Amerykanie. Dostał wówczas przydział do służby pomocniczej w oddziale amerykańskiej żandarmerii wojskowej. Jego ojciec, aresztowany w styczniu 1945 przez NKWD, zmarł w obozie Kizel (Kizieł) w Kraju Permskim na Uralu.
Po powrocie do Polski Lech Sedlaczek rozpoczął studia prawnicze, ale porzucił je ze względów finansowych. Zatrudnił się w Milanówku jako wychowawca w prowadzonym przez urszulanki internacie dla chłopców. Działał w komendzie Chorągwi Mazowieckiej ZHP. W 1948 roku został zatrzymany przez UB pod zarzutem posiadania magazynu broni z czasów wojny; po złożeniu wyjaśnień i odnalezieniu składu odzyskał wolność. Podjął pracę w Centrali Handlowej Materiałów Budowlanych, następnie w Zjednoczeniu Przemysłu Paszowego „Bacutil”, awansując na stanowisko naczelnika. Po przejściu na emeryturę w 1983 roku działał w środowisku żołnierzy AK, przyczynił się do wydania monografii pt. „Walka mieszkańców Ożarowa z okupantem”. Poświęcił się też dokumentowaniu historii swojej rodziny. Ożenił się, ma córkę Joannę.
Rozmowę audio nagrał Łukasz Filipek w 2009 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1376.
Po wybuchu wojny Lech Sedlaczek uczył się na tajnych kompletach prowadzonych przez siostry urszulanki. W 1941 roku podjął działalność konspiracyjną, najpierw w łączności, następnie w plutonie saperów VII Rejonu AK „Jaworzyn”, przybierając pseudonim Hak. Po wybuchu powstania warszawskiego przedostał się do oddziałów AK w Kampinosie. Przyjmował zrzuty z zaopatrzeniem, był w oddziale „Jerzyków” z dostawą broni dla powstańców. Po bitwie pod Jaktorowem we wrześniu 1944 został wywieziony do stalagu Altengrabow, a następnie do Magdeburga, gdzie pracował przy reperowaniu torów kolejowych. 12 kwietnia 1945 w związku ze zbliżaniem się frontu został ewakuowany razem z innymi jeńcami do pobliskiego Colbitz, dokąd następnego dnia wkroczyli Amerykanie. Dostał wówczas przydział do służby pomocniczej w oddziale amerykańskiej żandarmerii wojskowej. Jego ojciec, aresztowany w styczniu 1945 przez NKWD, zmarł w obozie Kizel (Kizieł) w Kraju Permskim na Uralu.
Po powrocie do Polski Lech Sedlaczek rozpoczął studia prawnicze, ale porzucił je ze względów finansowych. Zatrudnił się w Milanówku jako wychowawca w prowadzonym przez urszulanki internacie dla chłopców. Działał w komendzie Chorągwi Mazowieckiej ZHP. W 1948 roku został zatrzymany przez UB pod zarzutem posiadania magazynu broni z czasów wojny; po złożeniu wyjaśnień i odnalezieniu składu odzyskał wolność. Podjął pracę w Centrali Handlowej Materiałów Budowlanych, następnie w Zjednoczeniu Przemysłu Paszowego „Bacutil”, awansując na stanowisko naczelnika. Po przejściu na emeryturę w 1983 roku działał w środowisku żołnierzy AK, przyczynił się do wydania monografii pt. „Walka mieszkańców Ożarowa z okupantem”. Poświęcił się też dokumentowaniu historii swojej rodziny. Ożenił się, ma córkę Joannę.
Rozmowę audio nagrał Łukasz Filipek w 2009 roku w Warszawie, sygnatura AHM_1376.
Lech Sedlaczek - galeria
