Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Anna Szałaśna - biogram
Urodziła się 31 października 1926 w Chryplinie w województwie stanisławowskim, jako najmłodsze z trojga dzieci Stanisława i Florentyny Szałaśnych. Jej ojciec był naczelnikiem Biura Wojskowego w Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych. Należał do PSL „Piast”.
Wczesne dzieciństwo Anna Szałaśna spędziła w Chryplinie. W 1933 roku jej rodzina przeprowadziła się do Stanisławowa, a w 1935 roku – do Lwowa. Anna Szałaśna uczęszczała do szkoły powszechnej i szkoły muzycznej, uczyła się grać na fortepianie. Następnie razem z rodziną przeniosła się do Poznania, gdzie kontynuowała naukę w szkole powszechnej i edukację muzyczną. W 1939 roku razem z rodziną przeprowadziła się do Torunia, gdzie ukończyła szkołę powszechną i dostała się do gimnazjum, jednak dalszą naukę przerwał wybuch wojny.
W pierwszych dniach wojny jej ojciec dostał rozkaz przeniesienia się do Warszawy. Podczas podróży do stolicy pociąg ostrzelano, Anna Szałaśna została ranna, w wyniku czego amputowano jej nogę. Po okresie rekonwalescencji zamieszkała z rodziną u krewnych w Radogoszczy koło Tarnowa. W 1943 roku została zatrzymana przez Gestapo z powodu listu, który wysłała do brata w obozie. Trafiła do więzienia w Tarnowie, skąd po brutalnym przesłuchaniu i odmowie składania zeznań została wysłana w czerwcu 1943 do obozu Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 47628). W obozie pracowała w komandzie kopiącym rowy i w szwalni. Zaprzyjaźniła się z dwiema więźniarkami, wzajemnie się wspierały. W sierpniu 1944 zgłosiła się na wyjazd do obozu w Ravensbrück, gdzie dzięki pomocy koleżanek otrzymała lżejszą pracę w fabryce Siemensa. W kwietniu 1945 została wytypowana do wyjazdu z obozu Ravensbrück do Szwecji w ramach akcji zorganizowanej przez Czerwony Krzyż za pośrednictwem hrabiego Bernadotte. W Szwecji otrzymała pomoc medyczną i doczekała końca wojny. Następnie pracowała przez rok w Helsingborgu w fabryce kaloszy Tretorna.
Latem 1946 roku Anna Szałaśna powróciła do Polski i zamieszkała w Szczecinie. W 1948 roku ukończyła liceum dla dorosłych i przeprowadziła się do Poznania, gdzie studiowała muzykologię. Uczestniczyła w Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego jako transkrybentka w poznańskiej Pracowni Muzyki Ludowej. W 1959 roku przeprowadziła się na stałe do Warszawy. Podjęła pracę w Instytucie Sztuki PAN, gdzie kierowała archiwum fonograficznym. Interesuje się etnomuzykologią, szczególnie folklorem bieszczadzkim. Prowadziła m.in. trzyletnie badania w Bieszczadach, a także liczne audycje radiowe na ten temat.
Rozmowę audio nagrała Anna Maciąg w 2012 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2843.
Wczesne dzieciństwo Anna Szałaśna spędziła w Chryplinie. W 1933 roku jej rodzina przeprowadziła się do Stanisławowa, a w 1935 roku – do Lwowa. Anna Szałaśna uczęszczała do szkoły powszechnej i szkoły muzycznej, uczyła się grać na fortepianie. Następnie razem z rodziną przeniosła się do Poznania, gdzie kontynuowała naukę w szkole powszechnej i edukację muzyczną. W 1939 roku razem z rodziną przeprowadziła się do Torunia, gdzie ukończyła szkołę powszechną i dostała się do gimnazjum, jednak dalszą naukę przerwał wybuch wojny.
W pierwszych dniach wojny jej ojciec dostał rozkaz przeniesienia się do Warszawy. Podczas podróży do stolicy pociąg ostrzelano, Anna Szałaśna została ranna, w wyniku czego amputowano jej nogę. Po okresie rekonwalescencji zamieszkała z rodziną u krewnych w Radogoszczy koło Tarnowa. W 1943 roku została zatrzymana przez Gestapo z powodu listu, który wysłała do brata w obozie. Trafiła do więzienia w Tarnowie, skąd po brutalnym przesłuchaniu i odmowie składania zeznań została wysłana w czerwcu 1943 do obozu Auschwitz-Birkenau (nr obozowy 47628). W obozie pracowała w komandzie kopiącym rowy i w szwalni. Zaprzyjaźniła się z dwiema więźniarkami, wzajemnie się wspierały. W sierpniu 1944 zgłosiła się na wyjazd do obozu w Ravensbrück, gdzie dzięki pomocy koleżanek otrzymała lżejszą pracę w fabryce Siemensa. W kwietniu 1945 została wytypowana do wyjazdu z obozu Ravensbrück do Szwecji w ramach akcji zorganizowanej przez Czerwony Krzyż za pośrednictwem hrabiego Bernadotte. W Szwecji otrzymała pomoc medyczną i doczekała końca wojny. Następnie pracowała przez rok w Helsingborgu w fabryce kaloszy Tretorna.
Latem 1946 roku Anna Szałaśna powróciła do Polski i zamieszkała w Szczecinie. W 1948 roku ukończyła liceum dla dorosłych i przeprowadziła się do Poznania, gdzie studiowała muzykologię. Uczestniczyła w Akcji Zbierania Folkloru Muzycznego jako transkrybentka w poznańskiej Pracowni Muzyki Ludowej. W 1959 roku przeprowadziła się na stałe do Warszawy. Podjęła pracę w Instytucie Sztuki PAN, gdzie kierowała archiwum fonograficznym. Interesuje się etnomuzykologią, szczególnie folklorem bieszczadzkim. Prowadziła m.in. trzyletnie badania w Bieszczadach, a także liczne audycje radiowe na ten temat.
Rozmowę audio nagrała Anna Maciąg w 2012 roku w Warszawie, sygnatura AHM_2843.
Anna Szałaśna - galeria
