Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Witold Kazimierz Krupowicz - biogram
Urodził się 14 lutego 1921 w Lidzie na Nowogródczyźnie; był najstarszy z trojga rodzeństwa. Ojciec, Cezary, pracował na kolei, matka, Helena z Kołyszków, zajmowała się domem. Oboje rodzice pochodzili z okolicznej drobnej szlachty. Witold Krupowicz rozpoczął naukę w domu, następnie uczył się w szkole pijarów w Lidzie, a od 1933 roku w tamtejszym licem im. G. Narutowicza. Po zdaniu matury, w lipcu 1939 jako junak brał udział w budowie drogi do Zakopanego. Otrzymał przydział do szkoły podchorążych artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim.
Wybuch wojny zastał go w Warszawie, gdzie planował rozpocząć studia na politechnice. Po powrocie do Lidy przedostał się w głąb Litwy i pracował jako robotnik. W 1942 roku rozpoczął działalność w strukturach AK Okręgu Nowogródek; od 1944 roku był żołnierzem II batalionu 77 Pułku Piechoty AK. Uczestniczył w akcjach bojowych przeciw Niemcom, pełnił także funkcję kuriera do Prus. Po wkroczeniu Rosjan w grudniu 1944 został aresztowany. Poddany dotkliwemu śledztwu, przebywał najpierw w białoruskich więzieniach, a następnie w łagrach w Estonii i na Syberii. Przez 10 lat pracował nad rzeką Tom przy rozładunku drzewa oraz w kopalni miedzi koło miasta Dżezkazgan w Kazachstanie. Po odmowie pracy w kołchozie w Karagandzie przeszedł przez kilka więzień. Znalazł zatrudnienie w cegielni w Kustanaj i zaczął starania o powrót do kraju.
Przyjechał do Polski na początku 1956 roku. W Warszawie odnalazł żonę i syna urodzonego po jego aresztowaniu w 1944 roku; zamieszkali na Bielanach. Witold Krupowicz pracował jako technik normowania w Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego, kierownik zatrudnienia i płac w Zakładzie Robót Wykończeniowych „Praga”, naczelnik wydziału w Mazowieckim Zjednoczeniu Budownictwa. W 1980 roku przeszedł na emeryturę. Należał do Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych oraz Związku Sybiraków. Przyczynił się do postawienia w Warszawie przy pl. Konfederacji kamienia ku czci żołnierzy pułków, do których należał, oraz cywilnej ludności ziemi lidzkiej. Za służbę wojskową i działalność społeczną został uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem AK, Krzyżem Zesłańców Sybiru, medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. Zmarł w 2017 roku.
Rozmowę audio nagrała Irena Dowlaszewicz w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0310.
Wybuch wojny zastał go w Warszawie, gdzie planował rozpocząć studia na politechnice. Po powrocie do Lidy przedostał się w głąb Litwy i pracował jako robotnik. W 1942 roku rozpoczął działalność w strukturach AK Okręgu Nowogródek; od 1944 roku był żołnierzem II batalionu 77 Pułku Piechoty AK. Uczestniczył w akcjach bojowych przeciw Niemcom, pełnił także funkcję kuriera do Prus. Po wkroczeniu Rosjan w grudniu 1944 został aresztowany. Poddany dotkliwemu śledztwu, przebywał najpierw w białoruskich więzieniach, a następnie w łagrach w Estonii i na Syberii. Przez 10 lat pracował nad rzeką Tom przy rozładunku drzewa oraz w kopalni miedzi koło miasta Dżezkazgan w Kazachstanie. Po odmowie pracy w kołchozie w Karagandzie przeszedł przez kilka więzień. Znalazł zatrudnienie w cegielni w Kustanaj i zaczął starania o powrót do kraju.
Przyjechał do Polski na początku 1956 roku. W Warszawie odnalazł żonę i syna urodzonego po jego aresztowaniu w 1944 roku; zamieszkali na Bielanach. Witold Krupowicz pracował jako technik normowania w Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego, kierownik zatrudnienia i płac w Zakładzie Robót Wykończeniowych „Praga”, naczelnik wydziału w Mazowieckim Zjednoczeniu Budownictwa. W 1980 roku przeszedł na emeryturę. Należał do Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych oraz Związku Sybiraków. Przyczynił się do postawienia w Warszawie przy pl. Konfederacji kamienia ku czci żołnierzy pułków, do których należał, oraz cywilnej ludności ziemi lidzkiej. Za służbę wojskową i działalność społeczną został uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem AK, Krzyżem Zesłańców Sybiru, medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. Zmarł w 2017 roku.
Rozmowę audio nagrała Irena Dowlaszewicz w 2007 roku w Warszawie, sygnatura AHM_0310.
Witold Kazimierz Krupowicz - galeria
