Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Wacław Korzeniowski - biogram
Urodził się 15 września 1923 we wsi Hajduki koło Duniłowicz na Wileńszczyźnie w wielodzietnej rodzinie. Rodzice mieli ponaddwudziestohektarowe gospodarstwo. Wacław Korzeniowski skończył czteroletnią szkołę w sąsiedniej wsi, później pomagał rodzicom w pracy na roli.
Po wybuchu wojny rodzina znalazła się najpierw pod okupacją radziecką, później niemiecką. W 1943 roku Wacław Korzeniowski zaangażował się w miejscowy ruch konspiracyjny, gromadząc broń do działań w ramach Akcji Burza. W lipcu 1944 po nadejściu wojsk radzieckich został wywieziony z grupą młodych ludzi do obozu w Kulebakach w Rosji, gdzie wykonywał ciężką pracę w lesie. Po powrocie do Polski pod koniec 1944 roku został wcielony do Wojska Polskiego i przydzielony do 36 Pułku Artylerii Lekkiej, potem do 3 Samodzielnego Pułku Moździerzy. Od stycznia 1945 brał udział w walkach frontowych, m.in. okrążeniu Wrocławia, bitwie pod Budziszynem. Koniec wojny zastał go w Czechosłowacji niedaleko Pragi.
W kwietniu 1947 został zwolniony z wojska. Zamieszkał u rodziny pod Lwówkiem Śląskim, pomagając w prowadzeniu gospodarstwa, jednocześnie kończył korespondencyjnie kurs szkoły podstawowej. W 1949 roku przeniósł się do Warszawy. Kontynuował naukę w średniej szkole ekonomicznej, gdzie poznał swoją przyszłą żonę. Podjął pracę biurową w Banku Rzemiosła i Handlu, następnie w NBP i PKO. Po 1953 roku po raz pierwszy odwiedził rodzinę na Wileńszczyźnie; w 1956 roku sprowadził do Polski swoich rodziców, zapewniając im utrzymanie. Ożenił się dopiero po ich śmierci w połowie lat 70. Przez 30 lat do emerytury pracował w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy w wydziale gospodarczo-budżetowym. Mimo nacisków przełożonych nie zapisał się do partii. Angażował się w działalność w środowisku kombatantów, w ostatnich latach pełniąc funkcję zastępcy prezesa w zarządzie głównym Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Za swoje dokonania w służbie wojskowej, a także pracy zawodowej i społecznej otrzymał liczne medale i odznaki. Przez wiele lat prowadził na swej działce bardzo zaawansowaną uprawę roślin egzotycznych. Od 2015 roku był wdowcem, utrzymywał stały kontakt z rodziną na Wileńszczyźnie.
Po wybuchu wojny rodzina znalazła się najpierw pod okupacją radziecką, później niemiecką. W 1943 roku Wacław Korzeniowski zaangażował się w miejscowy ruch konspiracyjny, gromadząc broń do działań w ramach Akcji Burza. W lipcu 1944 po nadejściu wojsk radzieckich został wywieziony z grupą młodych ludzi do obozu w Kulebakach w Rosji, gdzie wykonywał ciężką pracę w lesie. Po powrocie do Polski pod koniec 1944 roku został wcielony do Wojska Polskiego i przydzielony do 36 Pułku Artylerii Lekkiej, potem do 3 Samodzielnego Pułku Moździerzy. Od stycznia 1945 brał udział w walkach frontowych, m.in. okrążeniu Wrocławia, bitwie pod Budziszynem. Koniec wojny zastał go w Czechosłowacji niedaleko Pragi.
W kwietniu 1947 został zwolniony z wojska. Zamieszkał u rodziny pod Lwówkiem Śląskim, pomagając w prowadzeniu gospodarstwa, jednocześnie kończył korespondencyjnie kurs szkoły podstawowej. W 1949 roku przeniósł się do Warszawy. Kontynuował naukę w średniej szkole ekonomicznej, gdzie poznał swoją przyszłą żonę. Podjął pracę biurową w Banku Rzemiosła i Handlu, następnie w NBP i PKO. Po 1953 roku po raz pierwszy odwiedził rodzinę na Wileńszczyźnie; w 1956 roku sprowadził do Polski swoich rodziców, zapewniając im utrzymanie. Ożenił się dopiero po ich śmierci w połowie lat 70. Przez 30 lat do emerytury pracował w Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy w wydziale gospodarczo-budżetowym. Mimo nacisków przełożonych nie zapisał się do partii. Angażował się w działalność w środowisku kombatantów, w ostatnich latach pełniąc funkcję zastępcy prezesa w zarządzie głównym Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Za swoje dokonania w służbie wojskowej, a także pracy zawodowej i społecznej otrzymał liczne medale i odznaki. Przez wiele lat prowadził na swej działce bardzo zaawansowaną uprawę roślin egzotycznych. Od 2015 roku był wdowcem, utrzymywał stały kontakt z rodziną na Wileńszczyźnie.
Zmarł 17 marca 2023.
Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2018 roku w Warszawie, sygnatura AHM_3501.
Rozmowę audio nagrał Jarosław Pałka w 2018 roku w Warszawie, sygnatura AHM_3501.
Wacław Korzeniowski - galeria
