- strona główna
- zaloguj się
- projekty specjalne
- wyszukaj
- świadkowie
- galeria
- dla nauczycieli
- o projekcie
Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Olgierd Rutkowski
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Archiwum Historii Mówionej, nagranie z Olgierdem Karolem Rutkowskim, zrealizowane w Warszawie 8 i 19 sierpnia 2013. Nagrywał Dominik Czapigo.
Olgierd Rutkowski: Ja się nazywam Olgierd Karol Rutkowski, urodziłem się 14 stycznia 1930 roku w Wilnie, w rodzinie ziemiańskiej, polsko-rosyjskiej. Mama była Rosjanką i ona mnie wychowywała. Do wojny ukończyłem dwie klasy szkoły powszechnej i wojna mnie zastała na Białorusi w majątku. I w tym czasie zmieniło się moje życie całkowicie. Zostałem robotnikiem, bo na majątek nałożono nałoginu – podatki. Trzeba było zwolnić ludzi, którzy pracowali i rodzina musiała sama… no podołać tym podatkom, które były na majątek nałożone. W związku z tym wszyscy, którzy umieli chodzić i się ruszać, no pracowali właśnie na te opłaty. Dostawy żywności, tam wywóz drzewa i ścinka lasu i tak dalej, i tak dalej, budowy dróg, to wszystko spadło między innymi na mnie.
Moi bracia – miałem dwóch braci – zostali aresztowani i wywiezieni na Sybir, o. Jeden brat – najstarszy – wyszedł z Rosji z Andersem i przeszedł przez ten szlak Monte Cassino i tak dalej, zamieszkał w Londynie. Tam zmarł. Drugi brat wrócił do tego majątku i tam w 1943 roku został zamordowany przez partyzantów radzieckich. Był w AK. Ja zostałem z rodziną wywieziony w 1943 roku. Zostałem aresztowany i wywieziony do obozów. Przeszedłem cztery obozy. I po czwartym obozie skierowany zostałem do pracy na roli w dworze niemieckim. I tam byłem furmanem, jeździłem wołami, później końmi. Pracowałem tam w Niemczech dwa i pół roku.
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Olgierd Rutkowski - biogram
Urodził się 14 stycznia 1930 w Wilnie, jako najmłodsze z ośmiorga dzieci Witolda Rutkowskiego i Matriony z domu Rusanow. Matka była Rosjanką, ojciec – Polakiem. Ojciec pracował jako inżynier hydrotechnik. Matka zajmowała się domem i dziećmi.
Olgierd Rutkowski dzieciństwo spędził w Wilnie, tam rozpoczął naukę w szkole powszechnej. Od wybuchy wojny razem z rodzicami i rodzeństwem mieszkał i pracował w należącym do rodziny majątku Podgórze (dzisiejsza Białoruś).
W czerwcu 1943 roku jego rodzina została aresztowana przez Niemców i osadzona w obozach przejściowych w Mińsku, następnie w Grajewie i Görkau (obecnie Jirkov). Ostatecznie wszyscy trafili do miejscowości Ledau (obecnie Letov), gdzie skierowano ich do pracy przymusowej. Olgierd Rutkowski do zakończenia wojny pracował jako furman.
Latem 1945 roku Olgierd Rutkowski przyjechał z rodziną do Polski. Zamieszkał w Milanówku, podjął naukę w siódmej klasie szkoły powszechnej i w przyspieszonym gimnazjum dla dorosłych w Pruszkowie. Następnie wyjechał do Kętrzyna, gdzie w 1948 roku ukończył gimnazjum. Z powodu młodzieńczego wybryku o podtekście politycznym (dorysował koronę orłowi widocznemu w godle wiszącym w klasie) musiał opuścić miasto. Przeniósł się do Katowic, gdzie ukończył naukę w Liceum Technik Plastycznych.
W 1952 roku rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Już wtedy interesował się wzornictwem przemysłowym, m.in. wygrał konkurs na projekt nadwozia samochodu dla fabryki na Żeraniu. Ukończył także równolegle studium pedagogiczne. Po dyplomie w 1958 roku pracował w Pracowni Konserwacji Zabytków, gdzie wykonywał m.in. konserwację rzeźb w Wilanowie i w Łazienkach Królewskich oraz pomnika Jana III Sobieskiego na Agrykoli. Następnie został zatrudniony w Pracowni Wzornictwa w Zakładach Artystyczno-Badawczych ASP. Opracowywał tam wyroby przemysłowe na zlecenie różnych przedsiębiorstw. Był pionierem rodzącego się wówczas w Polsce wzornictwa przemysłowego. W 1963 roku został członkiem Rady Wzornictwa Przemysłowego i Estetyki Produkcji Przemysłowej. Oddelegowano go do pracy w przemyśle. Pracował w zakładach Koprotech, następnie został kierownikiem Zakładowego Ośrodka Wzornictwa w Zakładach Budowy Maszyn „Zremb”. Przez 35 lat pracował jako projektant w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych.
W latach 80. prowadził wraz z synem firmę wykonującą projekty dla zakładów przemysłowych. Obecnie zajmuje się malarstwem, rzeźbą i konserwacją zabytków.
Olgierd Rutkowski ożenił się tuż przed maturą, miał dwóch synów. Owdowiał w 1998 roku.
Rozmowę audio nagrał Dominik Czapigo w 2013 roku w Warszawie, sygnatura AHM_3053.
Olgierd Rutkowski dzieciństwo spędził w Wilnie, tam rozpoczął naukę w szkole powszechnej. Od wybuchy wojny razem z rodzicami i rodzeństwem mieszkał i pracował w należącym do rodziny majątku Podgórze (dzisiejsza Białoruś).
W czerwcu 1943 roku jego rodzina została aresztowana przez Niemców i osadzona w obozach przejściowych w Mińsku, następnie w Grajewie i Görkau (obecnie Jirkov). Ostatecznie wszyscy trafili do miejscowości Ledau (obecnie Letov), gdzie skierowano ich do pracy przymusowej. Olgierd Rutkowski do zakończenia wojny pracował jako furman.
Latem 1945 roku Olgierd Rutkowski przyjechał z rodziną do Polski. Zamieszkał w Milanówku, podjął naukę w siódmej klasie szkoły powszechnej i w przyspieszonym gimnazjum dla dorosłych w Pruszkowie. Następnie wyjechał do Kętrzyna, gdzie w 1948 roku ukończył gimnazjum. Z powodu młodzieńczego wybryku o podtekście politycznym (dorysował koronę orłowi widocznemu w godle wiszącym w klasie) musiał opuścić miasto. Przeniósł się do Katowic, gdzie ukończył naukę w Liceum Technik Plastycznych.
W 1952 roku rozpoczął studia na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Już wtedy interesował się wzornictwem przemysłowym, m.in. wygrał konkurs na projekt nadwozia samochodu dla fabryki na Żeraniu. Ukończył także równolegle studium pedagogiczne. Po dyplomie w 1958 roku pracował w Pracowni Konserwacji Zabytków, gdzie wykonywał m.in. konserwację rzeźb w Wilanowie i w Łazienkach Królewskich oraz pomnika Jana III Sobieskiego na Agrykoli. Następnie został zatrudniony w Pracowni Wzornictwa w Zakładach Artystyczno-Badawczych ASP. Opracowywał tam wyroby przemysłowe na zlecenie różnych przedsiębiorstw. Był pionierem rodzącego się wówczas w Polsce wzornictwa przemysłowego. W 1963 roku został członkiem Rady Wzornictwa Przemysłowego i Estetyki Produkcji Przemysłowej. Oddelegowano go do pracy w przemyśle. Pracował w zakładach Koprotech, następnie został kierownikiem Zakładowego Ośrodka Wzornictwa w Zakładach Budowy Maszyn „Zremb”. Przez 35 lat pracował jako projektant w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych.
W latach 80. prowadził wraz z synem firmę wykonującą projekty dla zakładów przemysłowych. Obecnie zajmuje się malarstwem, rzeźbą i konserwacją zabytków.
Olgierd Rutkowski ożenił się tuż przed maturą, miał dwóch synów. Owdowiał w 1998 roku.
Rozmowę audio nagrał Dominik Czapigo w 2013 roku w Warszawie, sygnatura AHM_3053.
