Relacje

Biograficzne

Urodziła się w 1925 roku w Lublińcu w rodzinie Wandy z domu Cholewo (primo voto Kaliniński) i Czesława Czekierskiego. Miała starszego brata przyrodniego Michała. Matka była śpiewaczką operową, ojciec inżynierem. Rodzina przeprowadzała się kolejno do Bydgoszczy i w 1931 roku do Warszawy, gdzie zamieszkali przy ul. Żelaznej. Estela Czekierska-Radwańska rozpoczęła wówczas naukę w szkole powszechnej. Do gimnazjum uczęszczała w Stanisławowie, dokąd rodzina przeniosła się w 1938 roku z powodu problemów finansowych. 

We wrześniu 1939 po zajęciu Stanisławowa przez Armię Czerwoną Czesław Czekierski został aresztowany i wywieziony na Syberię. Wiosną 1941 syn Wandy Czekierskiej z pierwszego małżeństwa, Michał Kaliniński, został aresztowany za działalność konspiracyjną i skazany na śmierć. Jako jego najbliższe krewne, Estela Czekierska-Radwańska i jej matka zostały deportowane do sowchozu Bieriezowyje koło Nowosiełowa w Kraju Krasnojarskim. Po amnestii na mocy układu Sikorski-Majski próbowały dotrzeć do ojca, który wstąpił do armii Andersa. W tym celu przedostały się przez Semipałatyńsk (dzisiejsze Semej, Kazachstan) do Kermine (dzisiejsze Nawoi, Uzbekistan), jednak do tego czasu oddział Czesława Czekierskiego został już przemieszczony. Następnie trafiły do irańskiego Pahlewi, a stamtąd do obozu dla polskich uchodźców w Teheranie, skąd na pokładzie statku „Kościuszko” przetransportowano je do Indii. Do 1947 roku mieszkały w obozie w Valivade. W tym czasie Estela Czekierska-Radwańska wznowiła naukę w szkole średniej i zdała maturę.

W 1947 roku przeprowadziła się do Cambridge, do ojca, który po zdemobilizowaniu osiadł w Wielkiej Brytanii. Matka zmarła tuż przed opuszczeniem Indii. W Anglii Estela Czekierska-Radwańska otrzymała stypendium Polskiego Komitetu Edukacji i podjęła studia w Cambridge School of Art. W tym czasie poznała Stanisława Radwańskiego, którego poślubiła w 1950 roku. W kolejnych latach, w związku z pracą męża zatrudnionego w British Colonial Office w roli eksperta do spraw gleb tropikalnych, mieszkała kolejno w Ghanie (wówczas Złote Wybrzeże), Ugandzie oraz Pakistanie. Dzięki podróżom była świadkiem przemian społecznych związanych z procesem dekolonizacji. Wychowała troje dzieci. Obecnie mieszka w Londynie.

Rozmowę audio nagrała Małgorzata Łukianow w 2017 roku w Konstancinie-Jeziornie, sygnatura AHM_3467.