Relacje

Biograficzne

Urodził się 30 marca 1924 w Zakopanem w rodzinie przewodników górskich. Był jedynakiem wychowywanym w duchu rywalizacji sportowej. Od najmłodszych lat z powodzeniem trenował narciarstwo; w 1938 roku brał udział w mistrzostwach Polski w biegu zjazdowym i slalomie, zajmując w klasyfikacji wysokie miejsca. Po skończeniu szkoły powszechnej przez dwa lata uczył się w szkole przemysłu drzewnego w Zakopanem.

Podczas wojny pracował m.in. jako tragarz w schronisku na Hali Gąsienicowej. W 1940 roku wstąpił do ZWZ. Pełnił rolę łącznika, brał udział w wielu działaniach dywersyjnych, akcjach mających na celu rozbrojenie Niemców lub odebranie im dobytku zarekwirowanego chłopom. W czasie akcji „Burza” służył w 4 batalionie 1 Pułku Strzelców Podhalańskich dowodzonym przez kpt. Juliana Zapałę „Lamparta”. 

Po wojnie był kilkakrotnie aresztowany przez NKWD i UB. Podjął udane próby ucieczki i ukrywał się na Ziemiach Odzyskanych. W 1952 roku powrócił do Zakopanego, nadal się nie ujawniając. Zdekonspirował się dwa lata później. Założył rodzinę, podjął pracę w GOPR-ze. Przez wiele lat był aktywnym ratownikiem zawodowym, propagował stosowanie nowoczesnych technik w akcjach, m.in. zestawu Grammingera (nosze, lina i bębny do wyciągania rannego), a także wykorzystywanie psów w poszukiwaniach (wyszkolił pierwszego w Tatrach psa lawinowego, Cygana). Był przewodnikiem tatrzańskim, członkiem Klubu Wysokogórskiego w Zakopanem, instruktorem narciarskim. Otrzymał liczne odznaczenia za walkę podziemną podczas wojny, pracę w ratownictwie górskim, osiągnięcia sportowe i zasługi dla Zakopanego. Zmarł w 2012 roku.

Rozmowę audio nagrała Magdalena Derezińska-Osiecka w 2010 roku w Zakopanem, sygnatura AHM_1917.