Relacje

Biograficzne

Urodziła się 27 sierpnia 1940 w Sosnowcu jako najstarsze z czworga dzieci Jadwigi z d. Czechowskiej i Jana Wolffa. Ojciec ukończył Akademię Handlową w Krakowie, a matka przed wojną studiowała ogrodnictwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1941 roku rodzina przeniosła się do położonego pod Częstochową majątku Ciecierzyn, należącego do dziadka, Henryka Czechowskiego. We wrześniu 1943 Anna Karwacka była świadkiem egzekucji dokonanej przez Niemców na jej krewnych w domu w Ciecierzynie. Matka przebywała wówczas w sąsiedniej wsi, a ojciec zdołał uciec, nim doszło do rozstrzelania. Rodzice wraz z córką zamieszkali najpierw w Krakowie, następnie w pobliskich Wróblowicach. 

Po wojnie rodzina przeniosła się do Kielc, a w 1951 roku do Warszawy, gdzie ojciec objął stanowisko dyrektora w Zjednoczeniu Robót Kamieniarskich. W 1960 roku Anna Karwacka zaczęła studia na wydziale pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Równocześnie pracowała jako modelka w przedsiębiorstwie Modny Strój należącym do „Społem” oraz występowała w Zespole Pieśni i Tańca Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjęła pracę w Pollenie na stanowisku kierownika działu poradnictwa. Była odpowiedzialna za promocję kosmetyków; organizowała zarówno w kraju, jak i za granicą nowatorskie pokazy makijażu i fryzur oraz szkolenia popularyzujące wiedzę o pielęgnacji ciała. Uzupełniła wówczas wykształcenie na podyplomowych studiach z zakresu zarządzania. 

Po odejściu z Polleny na początku lat 80. prowadziła przez rok prywatne przedszkole w rodzinnym domu na Sadybie. Przygotowywała też materiały na temat naturalnych kosmetyków na potrzeby publikacji „Vademecum. Zrób sam”. W drugiej połowie lat 80. przez trzy lata mieszkała w Wiedniu, gdzie jej mąż był dyrektorem w biurze Steyra. Aktywnie włączyła się w działalność kulturalną Instytutu Polskiego, organizując koncerty i przedstawienia teatralne dla Polonii. Po powrocie do kraju pracowała w dziale promocji Towarzystwa Przyjaciół Dzieci, następnie pełniła funkcję rzecznika prasowego Muzeum Pałacu w Wilanowie, potem w Muzeum Literatury. W 1990 roku związała się z chórem Vars Cantabile; została jego członkiem i menedżerem. Angażowała się również w pracę społeczną jako inicjatorka działań na rzecz dzieci chorych na celiakię. Mieszka w Warszawie.

Rozmowę audio nagrała Emilia Matuszewska w 2019 roku w Warszawie, sygnatura AHM_3714.