Relacje

Biograficzne

Urodziła się 19 marca 1927 w Warszawie jako córka architekta Tadeusza Sobockiego i Marii (z domu Jaworskiej) Sobockiej. Przed wojną uczyła się w Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zyberkówny. W czasie okupacji niemieckiej wstąpiła do konspiracji, do AK. W powstaniu warszawskim była sanitariuszką na Starym Mieście, trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie. Po wojnie wraz z rodziną wróciła do Warszawy. W 1946 roku wyszła za mąż za architekta Krzysztofa Lacherta. 

Od 1946 roku studiowała na Wydziale Architektury Wnętrz na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Jana Kurzątkowskiego. Dyplom obroniła w 1953 roku. Jeszcze w czasie studiów rozpoczęła współpracę z Biurem Nadzoru Estetyki Produkcji (Instytutem Wzornictwa Przemysłowego). Od 1951 roku była projektantką w Zakładzie Meblarstwa i Drzewnym Instytutu Wzornictwa Przemysłowego. 

Projektowała zarówno wnętrza, jak i meble do wielu budynków użyteczności publicznej, hoteli, wykonując w ten sposób prace zlecane przez Pracownie Sztuk Plastycznych. M.in. współpracowała ze Spółdzielnią Artystyczną „Ład”, Centralą Handlu Przemysłu Drzewnego i Instytutem Wzornictwa Przemysłowego. W 1958 roku została rzeczoznawcą w komisjach ocen artystycznych w Centrali Przemysłu Ludowego i Artystycznego (Cepelii).

Artystka zaprojektowała m.in. hall i część socjalną Wojewódzkiej Hali Widowiskowo-Sportowej w Katowicach (Spodek), hall i księgarnię w warszawskim Domu Studenckim „Mikrus”, wnętrza i meble do mieszkań na Osiedlu Młodych w Warszawie, sklepy Cepelii, także za granicą, biura Elektrowni Bełchatów, kawiarnie, sklepy odzieżowe. Część z nich powstała we współpracy z Olgierdem Szlekysem i Ewą Milewską. W dorobku miała nie tylko projekty wnętrz użyteczności publicznej, ale także setki wnętrz prywatnych mieszkań i domów.

Zmarła 18 kwietnia 2021.

Rozmowę przeprowadziła Maria Pieńczuk w 2016 roku w Warszawie.

sygnatura AHM_3403