Archiwum Historii Mówionej w Domu Spotkań z Historią
Katalog wszystkich nagrań historii mówionej znajdziesz na audiohistoria.pl
Współwłaścicielem zbioru nagrań jest Ośrodek KARTA
Instytucja m. st. Warszawy
Wyszukaj słowa w nagraniu
Pomoc 
Korzystaj ze wszystkich funkcji i zasobów archiwum za darmo i bez ograniczeń
Genowefa Zielińska - biogram
Urodziła się 15 stycznia 1919 w Nowym Pasku koło Radzymina w rodzinie Franciszki z domu Tońskiej i Juliana Zielińskiego, miała starszą siostrę. Wychowywała się niedaleko Lille we Francji, gdzie jej rodzice pracowali jako robotnicy. Ojciec zmarł w 1930 roku, a siostra w 1931. Genowefa Zielińska ukończyła we Francji szkołę średnią.
W 1938 roku wróciła z matką do Polski, zamieszkały pod Warszawą. Genowefa Zielińska uczyła się w szkole hotelarskiej na Saskiej Kępie, następnie podjęła pracę w pensjonacie przy ul. Kredytowej. Powstanie warszawskie przeżyła w Warszawie. Trafiły wraz z matką do obozu przejściowego w Pruszkowie, gdzie zaopiekowały się osieroconą sześcioletnią krewną, Krystyną Rzeszotek. Zostały wywiezione do Końskich, stamtąd przez Łowicz dotarły do Sochaczewa, gdzie doczekały końca wojny. W sierpniu 1945 przez Bydgoszcz dotarły do Gdyni, później zamieszkały w Słupsku.
Związała się z Bronisławem „Sokołem” Klimczakiem, zaangażowanym w działalność na rzecz wywiadu francuskiego. W 1949 roku została aresztowana przez UB, osadzona w więzieniu w Szczecinie i z wyrokiem kary śmierci zamienionym na dożywocie za szpiegostwo (tzw. sprawa Robineau) przewieziona w 1950 roku do Fordonu. Wyszła na wolność w 1956 roku. Dopiero w 1980 roku dostała pozwolenie na wyjazd do Francji. W 1998 roku jej wniosek o potwierdzenie odbycia wyroku w związku z działalnością polityczną i walką o suwerenność i niepodległość Polski został odrzucony. Zmarła w 2013 roku.
Relację audio nagrał Tomasz Gleb w 2003 roku w Warszawie, sygnatura AHM_KWT_0847.
Genowefa Zielińska - galeria
